جاسم صالحی نژاد - کارشناسی رشته روانشناسی سیستان و بلوچستان، ایران.
مرضیه ملائی - کارشناسی ارشد رشته حقوق جزا خراسان جنوبی، ایران.
معصومه افلاکی فرد - کارشناسی ارشد رشته مشاوره توانبخشی فارس، ایران.
زاهد درتکیده - کارشناسی رشته علوم تربیتی چابهار، ایران.

این تحقیق به صورت مروری می باشد و مطالعات انجام شده نشان می دهند که آموزش صرف هیچ وقت و در هیچ زمینه ای به تنهایی کافی نبوده و نیست ، حتی در خواندن و اقامه نماز بچه ها باید حال معنوی و فضای روحانی ای که آنها را به خواندن نماز تشویق کند بیشتر تجربه کنند. بسیاری از اوقات مسئولان تمام تلاش خود را برای علاقمند کردن دانش آموزان به نماز انجام می دهند و از تمام روشهای ترغیبی و تشویقی نیز کمک می گیرند، اما به نتیجه چندان مطلوبی نمی رسند. گاهی اوقات مشکل در تشویق و ایجاد تمایل نیست ، مشکل در موانعی است که شاید به چشم نیایند و یا مسئولان و والدین از آن بی خبر باشند؛ درنتیجه تا زمانی که آن موانع برطرف نشود، هیچ کدام از تلاشهای مسئولان و والدین در علاقمند کردن دانش آموزان به نماز موثر و مفید نخواهد بود. درواقع تشویق دانش آموزان به نماز خواندن و آوردنشان به نمازخانه ی مدرسه کار مسئولان و معلمان تربیتی است ، اما مسئولیت نگه داشتن و حفظ دائمی این حضور با امام جماعت است ؛ امام جماعتی که با حضور خود بچه ها را سر شوق بیاورد و با گفتن احکام و دستورات دینی در قالب حکایات جذاب و نیز بذله گویی های بجا و درست ، کاری کند که بچه ها برای رسیدن به زمان نماز و حضور در صف های نماز جماعت لحظه شماری کنند.

تشویق کردن، دانش آموزان، خواندن نماز، مدرسه