انتخاب مدل های ترمودینامیکی مناسب به عنوان نقطه شروع برای شبیه سازی درست یک فرایند یک امر بسیار مهم است. انتخاب مدل ترمودینامیکی یکی از اولین مراحل لازم در انجام شبیه سازی است. این مدل ها معمولا شامل مدل های چند پارامتری (EOS)، مدل های اکتیویتی (محلول ها)، مدل های فشار بخار و دیگرمدلهای تخصصی به منظور در نظرگرفتن غیرایده آلی در مخلوط های گاز و مایع است. این مقاله برای انتخاب سریع مدل ترمودینامیکی برای مورد پایه شبیه سازی، انجام شده است. برای بررسی دقت و صحت مدل های ترمودینامیکی باید داده های حاصل از مدل های مختلف با داده های تجربی مقایسه شوند. برای بررسی دقت مدل های مختلف دو مورد داده های تجربی تعادلات فازی و خصوصیات مواد (ظرفیت حرارتی) با داده های حاصل از مدل های مختلف مقایسه شده اند. برای به دست آوردن داده های حاصل از مدل های مختلف از نرم افزار ASPENPlus۲۰۰۶ استفاده شده است.نتایج به دست آمده نشان می دهند که معادلات حالت برای ترکیبات هیدروکربنی در بازه وسیعی از شرایط عملیاتی مناسب می باشند اما کاربرد آنها محدود به سیستم های غیرقطبی یا مواد مختصر قطبی است. از معادلات فشار بخار می توان برای مواد و مخلوط های ساده در فشارهای پایین استفاده کرد.برای سیستم های شیمیایی غیرایده آل یا قطبی بهتر است از مدل های اکتیویته استفاده کرد. برای محلول های الکترولیت بهتر است از معادلات اصلاح شده که برای پیش بینی خواص محلول الکترولیت اصلاح شده اند مانند ElectrolyteNRTL استفاده شود.