علی قاضی زاده - استادیار گروه مهندسی مکانیک

تخمین زده می شود که خودرو سازان رقمی بین 1 تا 3% از گردش مالی خود را به هزینه های تحقیق و توسعه اختصاص می دهند. شرکت های خودروسازی نوعا فعالیت های اجرایی تحقیق و توسعه خود را برون سپاری کرده و واحد های تحقیق و توسعه آنها، نوعا به کار نظارت بر انجام فعالیت های ذکر شده می پردازند. خودرو سازان بدلیل تجربه کم محققان داخلی و نداشتن ساختار مستحکم طراحی و توسعه محصول، اطمینان کمتری به نتیجه کار آنها دارند و بیشتر ترجیح می دهند، فعالیت های تحقیق و توسعه محصول خود را در کشور های دیگر و با استفاده از تجربه شرکت های صاحب فناوری انجام دهند. انتقال تدریجی فعالیت های تحقیق و توسعه خودرو سازی به داخل کشور علاوه بر کاهش هزینه های توسعه محصول تا 40 %، در دراز مدت، به افزایش سرعت عمل و کاهش هزینه های نقل و انتقال و بهره وری بیشتر از تجهیزات نمونه سازی، اندازه گیری و تست در کشور می انجامد . مدل پیشنهادی به منظور انتقال فعالیت های تحقیق وتوسعه خودرو سازان به داخل کشور تهیه شده است. در این مدل، توسعه شرکت های طراحی و مهندسی در صنعت خودرو بصورت همکاری تجاری با شرکت های معتبر بین المللی فعال در زمینه طراحی و مهندسی محصول، پیشنهاد شده است. این روش تضمین های لازم برای کیفیت محصول طراحی شده را فراهم می کن د و برای خودرو سازان ریسک پروسه طراحی و مهندسی داخلی را کاهش می دهد. در ضمن ساختار های مناسب طراحی و مهندسی برای بالندگی بیشتر در صنعت خودرو سازی در کشور را شکل می دهد.

تحقیق و توسعه، صنعت خودرو سازی، توسعه محصول، طراحی و توسعه قطعات خو درو، شرکت های طراحی و مهندسی، مدل توسعه فناوری