امیرحسین تیموری آسفیچی - دانشجوی کارشناسی رشته آموزش ابتدایی، دانشگاه خواجه نصیر الدین طوسی کرمان
محمدحسین سلیمی شاهم آبادی - دانشجوی کارشناسی رشته آموزش ابتدایی، دانشگاه خواجه نصیر الدین طوسی کرمان
محمد ابوطالبی - دانشجوی کارشناسی رشته آموزش ابتدایی، دانشگاه خواجه نصیر الدین طوسی کرمان

اولین ارتباط کودک در خانواده ارتباط با والدین می باشد و همین ارتباط باعث شکل گیری شخصیت او می گردد. دلبستگی عبارت است از پیوند عاطفی عمیقی که با افراد خاص در زندگی خود برقرار می کنیم . دلبستگی برای کودک ارزش حیاتی دارد، زیرا همچنان که کودک در دنیای اطرافش کاوش کرده به او احساس امنیت و آرامش می دهد. برای مثال کودکانی که دلبستگی شدید به مادرشان دارند در آینده از لحاظ اجتماعی برونگرا هستند و به محیط اطراف توجه نشان می دهند و تمایل به کاوش در محیط اطرافشان دارند و می تواند با مسائل مقابله کنند. از طرف دیگر عوامل که مخل این دلبستگی باشد در زمینه رشد اجتماعی کودک در آینده مشکلاتی ایجاد می کند. سبک های مختلفی در دلبستگی وجود دارد که با بررسی های صورت گرفته در شخصیت هر کودک، می توان نوع دلستگی او را تشخیص داد. دلبستگی ایمن ، دلبستگی مقاوم، دلبستگی گسسته و .. همگی از انواع دلبستگی هستند. این نوع از سبک های دلبستگی می توانند باعث بروز استرس و اضطراب در کودکان نیز شوند. استرس حالتی است که فرد در هنگام حضور در یک موقعیت خاص و یا برخورد با یک اتفاق ناراحت کنند و هیجانی دچار آن می شود. مطالعه حاضر قصد دارد با بررسی منابع موجود در زمینه سبک های دلبستگی و استرس در کودکان، به بررسی رابطه ی بین سبک های دلبستگی و بروز استرس و اضطراب در بین دانش آموزان مقطع ابتدایی بپردازد.

سبک های دلبستگی ، اضطراب در کودکان، مقطع ابتدایی ، ارتباط با خانواده