مهدی باباخانی - دانشجو کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی دانشگاه آزاد زنجان

یکی از اجزای دوران کودکی بازی است وتاثیر فراوان آن اعم از تاثیرات مثبت ویا منفی بر رشد وتربیت وشخصیت کودک ، موضوعی است که از دیر باز مورد توجه محققین بوده است . رشد و تکامل طبیعی در کودکان صرف نظر از عوامل غیر طبیعی از قبیل بیماری ها به عوامل متعددی بستگی دارد که مهمترین آنها عوامل سرشتی ، ژنتیکی ، توارثی ، نژادی و محیطی است . پژوهش حاضر به روش مروری کتابخانه ای انجام شده است که هدف از آن بررسی نقش بازی در رشد خلاقیت دانش آموزان ابتدایی بود. نتایج پژوهش نشان می دهد که بازی برای کودک اهمیت بسیار دارد و عاملی است برای فعالیت های ذهنی و عقلانی اجتماعی و سلامت او، کودکی که سالم باشد نمیتواند بازی نکند و برای بازی تن به هر کار و تلاشی میدهد. کم بازی کردن کودک را از موفقیت های یادگیری که برای تکامل او ضروری است محروم میکند.

بازی ، خلاقیت ، یادگیری