سعید رضوی قره قشلاق - کارشناسی ارشد فقه مبانی حقوق اسلامی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، آذربایجان، ایران

مطالعه حاضر به بررسی تاثیر آموزش موارد تربیتی در مدارس پرداخته شده است. در نظام آموزش و پرورش کشور چه در دانشگاه ها و چه در مدارس، نه تنها هنوز موضوع تربیت و پرورش از جایگاه بایسته و شایسته خود برخوردار نیست، بلکه شیوه و فرآیند آموزش نیز با مشکلات فراوان مواجه است، چرا که به علل مختلف عمدتا غیرموجه، تمام تلاش متربیان صرفا بر حفظ (نه یادگیری) دروس و اخذ نمره و کوشش بسیاری از اساتید و مربیان نیز بر رفع تکلیف در انجام وظیفه تدریس متمرکز است. در واقع بررسی نتایج تحصیلی دانشجویان و دانش آموزان در سنوات گذشته حکایت از آن دارد که به رغم اقدامات صورت گرفته برای بهبود نظام آموزشی، در اکثر موارد همچنان پرورش روحی، اخلاقی و معنوی و حتی مهارت آموزی، یادگیری و درک مطالب در دانشگاه ها مدارس و سایر مراکز آموزشی، محلی از اعراب ندارد و به همین دلیل هدف های تعیین شده برای انسان سازی یا کادرسازی تراز انقلاب هنوز به شکل کامل محقق نشده است. با توجه به تغییرات مکرر و الگوبرداری از مدل های غربی و شرقی، در پاره ای از موارد به قدری کار تدوین متون ناشیانه انجام می شود، که در کتب درسی نه دیگر مفهوم درستی از محتوا و ارزش های اسلامی یافت می شود و نه از شاخصه های ایرانی و نه حتی از یافته های علمی و فنی اروپایی و غربی خبری هست صرف نظر از اقدامات راهبردی و بنیادینی که باید در جهت بهینه سازی محتوای نظام آموزشی و متون درسی صورت بپذیرد، اقدامات اجرایی مختلف و در عین حال اثرگذاری برای تربیت و پرورش نسل جوان و نوجوان نیز وجود دارد که با کمترین هزینه قابل اجراست و این در حالی است که، معمولا انجام همین اقدامات کوچک و کم هزینه نیز مورد غفلت واقع می شوند.

تربیت، مدارس، نظام آموزشی، یافته های علمی، شاخص های فرهنگی