پرهام حیاتی - دانشجوی دکتری مهندسی راه و ترابری دانشگاه علم و صنعت ایران
حسن زیاری - استاد دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران
جعفر سبحانی - استادیار بخش فناوری بتن، مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی

ارتقاء خواص عملکردی و پایایی روسازی های بتنی سطوح پروازی اهمیت ویژه ای در تامین الزامات عملیاتی و ایمنی دارد. در این مقاله، مخلوط های بتن خودتراکم مورد استفاده در روسازی های بتنی مورد بررسی قرار گرفته اند. به منظور تعیین میزان کارآمدی بتن خود تراکم مورد استفاده در روسازی سطوح پروازی در سه وضعیت (۱) تغییر میزان نسبت آب به سیمان، (۲) میزان ماده سیمانی و (۳) تاثیر ماده هوازا، یک سری از آزمایش های تعیین خواص رئولوژیکی، مکانیکی و دوام برای طرح های مخلوط بتن خودتراکم با و بدون ماده افزودنی هوازا در نظر گرفته شده است. نتایج نشان داد عامل تعیین کننده در تامین دوام بتن های خود تراکم در برابر شرایط یخ زدن– آب شدن عامل ماده افزودنی هوازاست. ضمن آنکه با کاهش نسبت آب به سیمان و همچنین تغییر در میزان ماده سیمانی می توان تا حدودی این هدف را تامین کرد.

بتن خود تراکم, عمل یخ زدن–آب شدن, خواص مکانیکی, ماده افزودنی هوازا, روسازی های بتنی فرودگاهی