فرزاد جهان بین - مقطع کارشناسی ارشد، رشته روانشناسی ورزشی، دانشگاه اصفهان

داوری یک نهاد اختصاصی جهت حل نمودن اختلافات فی مابین اشخاص و به عبارتی طرفین دعوی است. پس از ارجاع به داوری و در نهایت قبول نمودن داور از سوی شخص داور (داوران)، عنوانی که مورد دعوی و با اختلاف قرار گرفته توسط داور بررسی شده و در نهایت داور اقدام به صادر نمودن رای و نظر خود می نماید. رای داور مانند حکم دادگاه قطعی و لاجرم الاجرا است اما از آن قاطعیت خاص حکم دادگاه برخوردار نیست. رای و نظر داور در هر حالشامل نفع محکوم له و عدم حق اعتراض شخص محکوم علیه نسبت به رای داور نیست. قانونگذار جهعت محافظت از حق طرفین دعوی مواردی را در ماده ۴۸۹ قانون آیین دادرسی مدنی بیان نموده که اگر شخص محکوم شده اعتراضی نسبت به رای داشته باشد میتواند در مهلت مقرر در قانون در محدوده همان مواردی که در قانون برای وی تعیین شده است اعتراض نماید و درخواست باطل شدن رای داوری نماید. همدف از نگارش این مقاله بررسی ایرادات و ضمانت اجرای آرای داوری در حقوق ایران به صورت مجزا می باشد. این تحقیق به روش کتابخانه ای و با استفاده از سایت های اینترنتی گردآوری شده که در نهایت به نتایجی از جمله: درخواست ابطال رای داوری تنها راه اعتراض به نظر داور در حقوق کشور ایران می باشد و اینکه برای ضمانت اجرا داشتن رای داوری می بایست در قوانین مختلف به صورت صریح همانند آرای صادره از محاکم قضایی در خصوص آن صحبت شود رسیده ایم.

داور، رای داور، ایرادات، ضمانت اجرا، قانون ایران