آسیب شناسی و بهبود نظام ارتقاء، انتصاب کارکنان (مطالعه موردی: بانک رفاه)

در دیدگاه های نوین مدیریت، نیروی انسانی بعنوان مهمترین سرمایه سازمان و نیز منبعی با دوام، کمیاب و بی بدیل بوده که برای سازمان ها مزیت رقابتی پایدار ایجاد می نماید. بدون تردید نگهداشت این منبع با اهمیت و به حرکت درآوردن آن در مسیر تحقق اهداف سازمان، مستلزم ایجاد انگیزه و جلب رضایتمندی کارکنان است که این ا مر تابعی از یک سری عوامل خاص از قبل: میزان حقوق و دستمزد، ویژگی شغل، تعیین مسیر شغلی شفاف و ... می باشد که در پیشبرد برنامه ها و تحقق اهداف سازمان ها، نقش بسزایی ایفا می نماید. در ا ین میان، یکی از نظام های تاثیرگذار در ارتقای بهره وری سازمان ها و از جمله بانک ها، نظام ارتقاء و انتصاب کارکنان می باشد که از یک سو به عنوان مهمترین ابزار جهت ایجاد انگیزه، تشویق و ارتقای کارکنان کارآمد محسوب شده و از سوی دیگر بمنزله ابزاری در راستای توزیع بهینه نیروی ا نسانی در مشاغل و مسئولیت های مختلف و در نهایت، حرکت بانک در مسیر تعالی مطرح گردیده است. در این مقاله با توجه به اهمیت بسزای نظام یاد شده در بانک ها و نیز پائین بودن میزان رضایتمندی کارکنان بانک رفاه از ع ملکرد سیستم فوق و از سوی دیگر، بنا بر نیاز استراتژزییک بانک در خصوص ایجاد سازکار راهبردی در نگهداشت سرمایه انسانی، "بررسی و آسیب شناسی نظام ارتقاء و انتصاب" بعنوان یکی از ارکان رضایتمندی کارکنان، مورد تاکید قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

ارتقاء ، انتصاب ، رضایتمندی ، بانکدار و کارراهه شغلی (مسیر پیشرفت شغلی)