منا جهانگیری - کارشناسی ارشد روانشناسی شناختی و کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی

هدف از این مقاله بررسی تاثیرات ویتامین بر کاهش علائم اختلالات میباشد تا در صورت بهبود در پروتکل های درمانی استفاده شود . از آنجا که در بسیاری از تحقیقات یک ویتامین و یا یک اختلال مورد بحث است بنظر میرسد نیاز به یک جمع بندی از تمامی این موارد بود تا در جهت درمان مکمل بتوان از ویتامین ها در اختلالات استفاده کرد.روش به این صورت بود که به طور کلی ۷۵ مقاله بررسی شد که فقط ۴۲ مقاله ملاک های لازم این تحقیق را داشتند و نتایجی را برای ما حاصل کردند. از آنجا که ویتامین های B محلول در آب هستند و تمیتوانند در بدن زخیره شوند باید روزانه مصرف شوند و ویتامین های دیگر در اثر بخشی داروها بیشتر دارو ها اثر دارد در این مطالعه به هفت گروه از ویتامین ها که شامل ویتامین های B۱,B۶,B۱۲,C,A,D,E هستند پرداختیم و ۱۰ مورد از اختلالات شایع در روانشناسی بالینی را بررسی کردیم که شامل اختلال طیف اوتیسم ، اختلال وسواس فکری ، اختلال دوقطبی ، اختلال بیش فعالی ،اختلال اسکیزوفرنی ، آلزایمر ، پارکینسون ، اختلال افسردگی ، اختلال اضطرابی ، اختلال اضطراب پس از سانحه بودند. نتیجه گیری به این صورت بود که به طور کلی گروه ویتامین های B بیشترین تاثیر را داشتند و ویتامین A کمترین و D,E,Cنیز در برخی اختلالات تاثیراتی داشتند و دو اختلال اوتیسم و آلزایمر که جزو اختلالات شناختی هستند تمامی ویتامین ها برای آنها موثر بود.

تاثیرات، ویتامین ها ، اختلالات روانی