پریسا مرادی زاده - کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشکده روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران.
رعنا شاوران - دانشجوی دکتری روانشناسی، دانشکده روانشناسی، دانشگاه آزاد اصفهان، ایران
مریم نعیمی - کارشناسی ارشد خانواده درمانی، پژوهشکده خانواده، دانشگاه شهید بهشتی تهران، ایران.

توجه به مبحث خشونت زناشویی و شناسایی عوامل پیش بینی کننده آن همواره از مفاهیم حائز اهمیت بین روانشناسان و زوج درمانگران بوده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش همسانی نگرش به نقش جنسیتی و همسانی شخصیتی در پیش بینی خشونت زناشویی زوجین انجام شد. روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه ی آماری شامل کلیه زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر یزد بودند. نمونه آماری شامل زوجین مراجعه کننده به مرکز مشاوره و خدمات روانشناختی امام حسین (ع) یزد بود. حجم نمونه ۱۵۰ زوج بودند که به صورت در دسترس انتخاب شدند. جهت ارزیابی متغیرهای پژوهش از مقیاس خشونت زناشویی استراوس و هامبی (۱۹۹۶)، پرسشنامه نگرش به نقش جنسیتی کیانی((۱۳۸۷ و پرسشنامه شخصیتی نئو کاستا و مک کوری (۱۹۹۲) استفاده شد. از ضریب همبستگی پیرسون وتحلیل رگرسیون چند متغیره جهت تحلیل داده های جمع آوری شده استفاده شد.نتایج پژوهش نشان داد همسانی شخصیتی زوجین و همسانی نگرش به نقش جنسیتی، بین انواع خرده مقیاس های خشونت زناشویی، بیشترین همبستگی را به ترتیب ۰/۶۱ و ۰/۵۷ با خرده مقیاس مذاکره دارند. تحلیل رگرسیون نشان داد همسانی شخصیتی زوجین و همسانی نگرش به نقش جنسیتی، به ترتیب ۰/۳۷ و ۰/۳۲ از واریانس خرده مقیاس مذاکره را در سطوح معنی داری (P<۰/۰۳۰) و (P<۰/۰۰۵) پیش بینی می کنند. به طور کلی می توان گفت زوجینی که از نظر شخصیتی و نقش های جنسیتی ویژگی های همسانی دارند، جهت انتخاب روش بروز خشونت خود به صورت هماهنگ عمل می کنند.

خشونت زناشویی، همسانی شخصیت، همسانی نگرش به نقش جنسیت.