سیدمحمد محدث - کارشناشی ارشد ریاضی گرایش آنالیزعددی دانشگاه مراغه
مهسا عباسی نامی - کارشناسی فیزیک دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز
شهین فیروزی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی کودک و نوجوان دانشگاه رشدیه
اکرم زایرکعبه - کارشناسی تربیت معلم قرآن کریم دانشگاه پیام نور مرکز تبریز

ارزیابی یکی از عناصر اساسی و حیاتی در فرایند آموزش و یادگیری است که در ارتقای اثربخشی برنامه های درسی و بهبود اثربخشی آموزش و یادگیری نقش بسزایی دارد. این ابزار به مدیران و معلمان اجازه می دهد تا عملکرد دانش آموزان، اثربخشی درس ها و منابع آموزشی را ارزیابی کرده و نتایج آموزشی را بهبود بخشند. ارزیابی در آموزش و یادگیری به عنوان یک ابزار اساسی در ارتقای اثربخشی آموزش و یادگیری و توسعه مهارت های دانش آموزان شناخته می شود. این فرآیند می تواند به معلمان کمک کند تا درک عمیق تری از نقاط قوت و ضعف دانش آموزان خود داشته باشند و راهکارهای بهینه سازی برنامه های آموزشی را ارائه دهند. با وجود اهمیت برنامه های درسی و ارزیابی در بهبود اثربخشی آموزش و یادگیری، در برخی مدارس هنوز به نحو کافی به این مسئله توجه نمی شود. عدم توجه به ارزیابی منجر به عدم شناخت دقیق از نیازها و مشکلات دانش آموزان و نیز عدم بهبود مستمر برنامه های آموزشی می شود. بنابراین، لزوم توجه به ارزیابی به عنوان یک ابزار اساسی در بهبود اثربخشی برنامه های درسی و توسعه دانش آموزان بیش از پیش اهمیت یافته است. این مقاله به بررسی نقش کلیدی ارزیابی در ارتقای اثربخشی برنامه های درسی در مدارس می پردازد. ابتدا اهمیت و ضرورت ارزیابی در فرآیند آموزش و یادگیری بررسی می شود. سپس مساله عدم توجه به ارزیابی در برخی مدارس مورد بررسی قرار می گیرد و نقش ارزیابی در بهبود اثربخشی برنامه های آموزشی و ارتقای عملکرد دانش آموزان مورد توجه قرار می گیرد.

ارزیابی، برنامه درسی، کلاس درس، معلم، دانش آموزان، نظام آموزشی