اصل عدم قابلیت استناد به ایرادات در اسناد تجاری
- سال انتشار: 1403
- محل انتشار: سیزدهمین کنفرانس ملی پژوهش های نوین در تعلیم و تربیت،روانشناسی، فقه و حقوق و علوم اجتماعی
- کد COI اختصاصی: ABUCONPA13_100
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 194
نویسندگان
اصل عدم قابلیت استناد به ایرادات در اسناد تجاری
چکیده
این مقاله کوششی است برای تعریف و تبیین »اصل عدم استناد به ایرادات در اسناد تجاری « خارج از چارچوب یک نظام قانونی خاص که در این باره، مطالبی در زمینه مفهوم، مبنا و قلمرو اصل بیان می شود. سپس به جایگاه این اصل در حقوق ایران اشاره می شود؛ به این بیان که حقوق خصوصی ایران به طور کلی بر ایده حمایت از مالک متکی بوده و اصل عدم قابلیت استناد به ایرادات در محدوده اسناد تجاری ، فاقد دلیل قانونی می باشد و رویه قضایی نیز نسبت به آن متزلزل است . از این رو، دکترین تنها دلیل اثبات اصل در حقوق ایران است و برای تعیین قلمرو این اصل در حقوق ایران، کنوانسیون ۱۹۳۰م. ژنو مناسب ترین قاعده به منظور جبران سکوت مقنن است . در بخش پایانی مقاله ، شرایط تحقق اصل و استثنائات آن در پنج مورد بیان می شود.کلیدواژه ها
تجارت، اسناد تجاری ، معاملات تجاری ، اصل عدم.اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.