سیدجلال رحیمی اسماعیل آباد - دکترا، مدیریت آموزشی، دانشگاه پیام نورآذربایجان شرقی، واحد جلفا

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش معلم در تعلیم و تربیت در چهارچوب تکنولوژی آموزشی می باشد. این تحقیق با روش تحلیل محتوا و با رویکرد کیفی و به صورت علمی مروری انجام گرفته است و از طریق مطالعه کتابخانه ای - اسنادی بوده است . امروزه برای شفاف کردن امر آموزش، متنوع کردن وسایل فرآیند تدریس و روشن کردن مطالب درسی ، استفاده از تکنولوژی توسط معلمان امری اجتناب ناپذیر است . دانش آموزان با استفاده از تکنولوژی به فرآیند یادگیری و تدریس عینیت می بخشند و به آسانی به در جریان تدریس به فراگیری آموخته های جدید می پردازند. تکنولوژی زمینه لازم را برای یادگیری در دانش آموزان به طور گسترده فراهم می آورند و دانش آموزان خود را در فرآیند تدریس و یاددهی به حساب می آورند با توجه به اینکه امروزه در جهان به صورت روزانه و مکرر از تکنولوژی های نوین آموزشی استفاده می شود و به خصوص اینکه تکنولوژیهای نوین آموزشی قطعا تاثیر به سزایی در رشد دانش آموز و معلم دارد ما در این پژوهش بر آمده ایم تا بررسی کنیم که تکنولوژی های نوین آموزشی چه تاثیری بر کارایی تدریس معلمان دارد زیرا که خود آنان جز تاثیر گذارترین افراد درفرایند آموزش هستند و مهم تر اینکه رفتار های دانش آموزان در همین فرایند آموزشی شکل می گیرد. نفوذ فناوری های جدید اطلاعاتی به مراکز آموزشی از مدارس تا دانشگاه ها و حتی منازل، روابط ساده معلمی و شاگردی را به طور کلی دگرگون ساخته است . به این ترتیب ، الگوهای سنتی یادگیری متحول شده اند و کاربران با حجم گسترده ای از اطلاعات و دانش مواجه هستند. امید است که بکارگیری فناوری اصلاعات و ارتباط در تعلیم تربیت ، مفهوم تعلیم و تربیت را غنی تر سازد.

تکنولوژی آموزشی ، فناوری اطلاعات، معلم ، آموزش و پرورش