به کارگیری نسبت های مختلف کربن و نیتروژن ورودی به یک سازگان مدار بسته پرورش کپور معمولی (Cyprinus carpio) بدون تعویض آب و بررسی روند تغییرات کیفی آب و تشکیل رشته های زیستی (Bio-Floc)
محل انتشار: فصلنامه تغذیه آبزیان، دوره: 6، شماره: 4
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 61
فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JANB-6-4_006
تاریخ نمایه سازی: 13 خرداد 1403
چکیده مقاله:
بهکارگیری فناوری سوسپانسیون فعال متکی بر عملکرد رشتههای زیستی (Bio-Floc)، عملکرد بهتری را در حذف ترکیبات نیتروژندار در سامانههای مداربسته دارد. لذا، در یک طرح آماری کاملا تصادفی شامل سه تیمار با نسبتهای مختلف کربن به نیتروژن (C:N) و نسبتهای ۱۰، ۱۵ و ۲۰ به مخازن پرورشی ماهی کپور، این عملکرد ارزیابی شد. نتایج نشان داد که افزایش وزن انفرادی در تیمار ۱۰ بهطور معنیدار پایینتر از تیمارهای ۱۵ و ۲۰ بود (۰۵/۰p<). وزن بچهماهیان از ۷۰ گرم در تیمارهای ۱۰، ۱۵ و ۲۰ به ترتیب به ۸/۵۵۲، ۷/۷۰۴ و ۸/۷۰۸ گرم رسید. ضریب تبدیل غذایی و مقدار آمونیاک و نیترات در تیمار ۱۰ به طور معنیدار بالاتر از تیمارهای ۱۵ و ۲۰ بود (۰۵/۰>p). مقدار آمونیاک در تیمارهای ۱۰، ۱۵ و ۲۰ بهترتیب mg/L ۷۸، ۹/۲۹ و ۹/۲۹ در پایان آزمایش بود. روند کاهشی pH در همه تیمارها تا پایان آزمایش مشاهده شد و در تیمار ۲۰ کمترین مقدار را نشان داد. با شروع آزمایش یک روند افزایشی در هدایت الکتریکی آب (EC) و تولید فلاک (FV) تا پایان آزمایش دیده شد و در تیمار ۲۰ بیشتر بودند (۰۵/۰>p). در پایان آزمایش، مقدار EC به ترتیب در تیمارهای ۱۰، ۱۵ و ۲۰ به ترتیب ۵۰/۱۳۲۷، ۸۳/۱۴۱۹و ۸۳/۱۴۱۹ میلیموس بر سانتیمتر، تولید فلاک به ترتیب mL/L ۷۱، ۱۱/۱۴۳ و ۱۶۳، مقدار بیوفلاک به ترتیب mL/L ۷۱، ۱۴۳ و ۱۶۳ رسید. نتایج این آزمایش نشان داد که در بکارگیری ملاس برای تنظیم نسبت کربن به نیتروژن، نسبت ۲۰ شرایط بهتری را برای رشد ماهی کپور، شرایط کیفی آب و تولید رشته های زیستی در سامانه بدون تعویض آب ایجاد میکند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
راحیل حسینی فر
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، البرز
غلامرضا رفیعی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، البرز
احمدعلی پوربابایی
گروه خاکشناسی، دانشکده علوم خاک، دانشگاه تهران، کرج، البرز