هندسه چینه های رشدی به عنوان شاهدی بر نحوه تکامل تاقدیس نره، منطقه فارس داخلی

منطقه مورد مطالعه در حاشیه شمالی بلندای قدیمی فارس در کمربند چین خورده – رانده زاگرس قرار دارد. حضور چینه های رشدی در یال جنوبی این تاقدیس، در سازندهای جوان آغاجاری و بختیاری، تدوام چین خوردگی تا زمان پلیوسن و پلیوستوسن را نشان می دهد. به منظور بررسی هندسه تاقدیس نره از خطوط لرزه ای و رسم مقطع زمین شناسی به روش کینک و مطالعات صحرایی استفاده شده است. تفاوت هندسه تاقدیس در زیر و بالای سازند دشتک و چند محوره بودن تاقدیس نشان دهنده عملکرد این سازند به عنوان افق جدایش میانی است. پیش نشینی (Onlapping) سازند آغاجاری بر روی سازند آسماری در یال جنوبی تاقدیس نره مشاهده شده است. این پیش نشینی می٬­تواند در اثر عملکرد گسل پی سنگی پس از رسوب گذاری سازند آسماری باشد. بدین صورت که پس از رسوب گذاری این سازند تاقدیس نره دچار چین خوردگی گردیده و سپس فرسایش سازند های قدیمی تر از سازند آغاجاری هنگام برخاستگی تاقدیس اتفاق افتاده است. بعد از آن ماسه سنگ سازند آغاجاری با پیش نشینی بر روی سازند آسماری رسوب گذاری کرده است. بر اساس تحلیل هندسه چینه های رشدی بررسی شده در خطوط لرزه ای و بازدیدهای صحرایی و مقایسه با مدل های موجود، این تاقدیس با مدل چرخش در یال و مهاجرت لولا مطابقت بیشتری دارد. همچنین با مدل c چین های جدایشی و با نرخ بالاآمدگی بیشتر نسبت به رسوب گذاری مطابقت دارد.

کلیدواژه ها:

Fars paleo high ، Nahreh anticline ، growth strata ، onlapping ، limb rotation. ، بلندای فارس ، تاقدیس نره ، چینه های رشدی ، پیش نشینی ، چرخش یال.