اسماء زارعی - آموزگار ابتدایی،لیسانس
بهرام کشکولی - آموزگارابتدایی،لیسانس
لیلا گودرزی - آموزگار ابتدایی،لیسانس
سمیه ندری - آموزگار ابتدایی،لیسانس

مطالعه حاضر به بررسی چگونگی ارتقای سطح علمی و توانمندی های حرفه ای معلمان با توجه به چالش های جدید آموزشی پرداخته است. امروزه ما در عصر توانایی اطلاعات و ارتباطات و به کلامی در عصر دانایی به سر می‎بریم. فناوری‎های جدید، به ویژه فناوری‎های مربوط به عرصه اطلاعات و ارتباطات زمینه تحولات سریع و غیر قابل برگشتی در جهان فراهم آورده است. این تحولات نیز دنیای جدیدی را شکل داده و به ظهور رسانده که از قسمت‎های گوناگونی تشکیل شده است که دائما در حال تعامل با یکدیگر و تاثیرپذیری از هم می‎باشند. این تغییرات، تحولات و تعاملات چالش‎هایی را در جامعه کنونی به وجود آورده است که یکی از این چالش‎ها در زمینه آموزش و پرورش است که باعث شده است نگاهی نو به این سیستم فراهم شود. آموزش و پرورشی که قرار است انسان را برای آینده آماده کند. بنابر همین وظیفه، باید توانایی رو به رو شدن با چالش‎هایی را که تحولات کنونی رو در روی نسل حاضر قرار می‎دهد، داشته باشد. طبیعت آموزش و پرورش آن را به مثابه یک فرایند کیفی بر حسب آن چه باید باشد شرح می‎دهد، نه آنچه هست. از این رو، ماهیت آن زاینده، پویا، تغییر پذیر و منعطف است و ناگریز رو به رشد و تعالی و تغییر. افزون بر آن آموزش و پرورش به منزله‎ی پرورش دهنده‎ی نیروی انسانی مورد نیاز در فرایند تعامل فناورانه عصر دانایی نقش بی بدیل خود را در جهان حفظ کرده است.تمام کنفرانس‎های بزرگ سازمان ملل با هر موضوعی که داشته اند، یک صدا اعلام کرده‎اند که آموزش و پرورش کلید تغییر مسیر جهانی است؛ و اگر بخواهیم تغییری در زندگی اجتماعی به وجود آوریم باید از مدرسه آغاز کنیم و اگر بخواهیم تغییری را از مدرسه شروع کنیم بی تردید باید از معلم شروع کنیم و مهم اینکه هیچ اصلاحی نمی‎تواند بدون همکاری و مشارکت فعال معلمان موفق شود.

آموزش و پرورش، معلم، تعامل فناورانه، تحولات و تعاملات، چالش های جدید آموزشی