چنگیز مولایی - استاد فرهنگ و زبان های باستانی دانشگاه تبریز

دستگاه فعل در گویش کلاسوری مختصات و ویژگی­هایی دارد که آن را در تقابل با زبان فارسی و دیگر گویش­های جنوب غربی ایران قرار می­دهد. حتی در مواردی آن را از برخی از گویش­های هم خانواده خود، نظیر هرزنی، تالشی، تاکستانی، چالی، اشتهاردی، سگزاری، خیارجی و ... که گروه زبان­های شمال غربی ایران را تشکیل می­دهند و احتمالا جملگی از آذری باستان منشعب شده­اند، متمایز می­کند. برخی از این ویژگی­ها که در بررسی­های زبانی اهمیتی خاص دارند عبارت­اند از: زوال تدریجی ماده مضارع و بنای اغلب صیغه­های مشتق از آن از ماده ماضی؛ ساخت مضارع اخباری و ماضی استمراری از مصدر؛ همسانی کامل صیغه­های ماضی مطلق و ماضی نقلی لازم و تمایز این دو فعل از جایگاه تکیه؛ کاربرد صفت فاعلی به عنوان ماده آینده و دیگر مختصات و ویژگی­هایی که در مقاله حاضر به تفصیل به آنها خواهیم پرداخت.

گویش های ایرانی, آذری باستان, گویش های شمال غربی, گویش کلاسوری, ساختمان فعل