بررسی روش توسعه کم اثر بشکه ذخیره باران و تاثیر آن بر شبکه زهکشی ، مطالعه موردی: شهرک ایثار، شهرستان آمل

با تبدیل حو ضه های آبخیر غیر شهری به شهری در نتیجه تغییر در کاربری ارا ضی از محیطی طبیعی دارای پو شش گیاهی و سطح نفوذپذیر بیشتر به محیطی مصنوعی و بدون پوشش گیاهی و سطح نفوذپذیر کمتر، حجم رواناب به میزان قابل ملاحظه ای افزایش می یابد و این امر عملیات کنترل رواناب شهری را بسیار ضروری می سازد. شهرک ایثار در شهر ستان آمل در دو دهه گذ شته دچار تغییرات و رشد شهری قابل توجهی شده است . در این تحقیق مدلسازی رواناب شهری برای دورههای بازگشت ۲، ۵ و ۱۰ ساله برای شهرک مذکور انجام شد. وا سنجی و صحت سنجی مدل، درستی شبیه سازیها را تایید کرد. نتایج شبیه سازی با استفاده از یکی از روشهای تو سعه کم اثر(ب شکه ذخیره باران) ن شان داد که در صورت اعمال این روش، دبی اوج سیلاب در خروجی به میزان ۶۰/۳۶ درصد کاهش می یابد. همچنین براساس نتایج تحقیق مشخص شد که به دلیل مناسب نبودن مجراهای موجود، در چهار الی پنج مجرا آبگرفتگی ایجاد می شود که با افزایش ۱۴۰ درصدی سطح مقطع مجراها این آبگرفتگی ها برای دوره بازگشت ۱۰ سال به طور کامل رفع خواهد شد.

کلیدواژه ها:

آبخیز شهری آمل ، بشکه ذخیره باران ، توسعه کم اثر ، حجم رواناب ، EPA-SWMM