علی نرگسی - دانشجوی کارشناسی علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان ایلام، ایران.
محمدامین احمدی - دانشجوی کارشناسی علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان ایلام، ایران.
سامان ترخان - دانشجوی کارشناسی علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان ایلام، ایران.

طرح مسئله: دانش آموزان با نیازهای ویژه، از جمله دانش آموزان با ناتوانی های یادگیری، اختلالات خودکارآمدی، اختلالات رفتاری و عصبی، نیازهای خاصی دارند که باید توسط مدارس و مراکز آموزشی رفع شود (Kavale & Forness, ۲۰۰۰) .با این حال، دانش آموزان با نیازهای ویژه ممکن است رفتارهای پرخطری از جمله خشونت، مصرف مواد مخدر، ترک تحصیل و ... از خود نشان دهند که میتواند به سلامت روانی و جسمی آنها آسیب بزند.روش پژوهش: در این مقاله، با استفاده از روش مرور مقالات، تحقیقات صورت گرفته در این زمینه از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۱، در پایگاه های داده مختلف از جملهPubMed ، PsycINFO، ERICو ... بررسی شد. در این مطالعه، مقالاتی که به رفتارهای پرخطر دانش آموزان با نیازهای ویژه پرداختهاند، مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: دانش آموزان با نیازهای ویژه دارای ریسک بالایی برای نمایش رفتارهای پرخطر هستند. به عنوان مثال، برخی تحقیقات نشان دادهاند که دانش آموزان با اختلالات خودکارآمدی، دارای ریسک بالایی برای نمایش رفتارهای خشونتآمیز هستند. همچنین، برخی تحقیقات نشان دادهاند که دانش آموزان با ناتوانی های یادگیری، دارای ریسک بیشتری برای مشکلات در تحصیل و ترک تحصیل هستند.دانش آموزان با نیازهای ویژه به دلیل عدم توانایی در تطبیق با محیط آموزشی، به رفتارهای پرخطر متمایل هستند. برای جلوگیری از نمایش رفتارهای پرخطر از سوی دانش آموزان با نیازهای ویژه، لازم است که مدارس و مراکز آموزشی، به صورت مستمر و به مدت طولانی، از روشهای آموزشی و پشتیبانی مناسب برای این دانش آموزان استفاده کنند. همچنین، بهبود سیاستهای آموزشی و اجتماعی برای این دسته از دانش آموزان نیز میتواند به کاهش نمایش رفتارهای پرخطر توسط آنها کمک کند. از آنجا که هر یک از دانش آموزان با نیازهای ویژه دارای شرایط و نیازهای منحصر به فردی هستند، برنامه های آموزشی و پشتیبانی باید به صورت فردیسازی شده و با توجه به نیازهای آنها طراحی شوند.

ناتوانی های یادگیری، اختلالات خودکارآمدی، اختلالات رفتاری، رفتارهای پرخطر، مدارس.