سارا وفایی نژاد - کاردانی ، دانشگاه پیراپزشکی ایران

خانواده به عنوان رکن اساسی تربیت، نقش بسیار مهمی در رشد و تربیت کودکان ایفا میکند. این امر به ویژه در اولین سالهای زندگی که تجربه های اولیه کودک در حال شکل گرفتن است، از اهمیت قابل توجهی برخوردار است . پژوهش حاضر با هدف بررسی اثرات خانواده بر رشد دوران کودکی و نوجوانی و به روش توصیفی - تحلیلی انجام شده است . یافته های پژوهش نشان می دهد که خانواده اولین و بادوام ترین بستر رشد است و کودکان در خانواده، زبان و مهارت ها و ارزش های اجتماعی و اخلاقی فرهنگ خود را می آموزند. از این رو ایفای نقش پدر و مادر به عنوان عامل اصلی پرورش فرزندان در چارچوب خانواده، شرط استقرار رشد و شخصیت سالم کودک خواهد بود.

خانواده ، رشد اجتماعی ، رشد عاطفی ، کودکان ، نوجوانان