واکاوی آسیب شناسانه تکدیگری از منظر جرم شناسی

تکدی یک واقعیت اجتماعی است که امروزه در تمام جوامع مشاهده میشود که از دیر باز هر جامعه ای بنا بر فرهنگ و اعتقادات حاکم راهحل ها و تدابیری در جهت رفع این معضل اجتماعی اندیشیده و اقداماتی را انجام دادهاند. این پدیده که زاییده ساختار اجتماعی، اقتصادی وفرهنگی است به دلایل گوناگونی مانند : فقر، بیکاری، مهاجرت و ... رخ می دهد. تکدی به عنوان یک معضل شهری آسیب های جبران ناپذیریرا به جامعه وارد می سازد لذا بررسی همه جانبه و دقیق این معضل و ارائه راه کارهای درست و اصولی از جمله وظایف نهادها و سازمانهایخدمات اجتماعی در هر کشوری میباشد. در این نوشتار برآنیم تا به این سوال بپردازیم که ریشه های تکدی گری در جامعه ایران چه بوده وراهکارهای خروج از آن کدام است؟ در این مقاله دو راهکار پیشگیری اجتماعی و وضعی برای مقابله با تکدیگری از منظر جرم شناسی ارائه وبه صورت توصیفی-تحلیلی مورد بررسی قرار می گیرد.