بهمن حسنوند - استادیار گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی ، واحد خرم آباد ، دانشگاه آزاد اسلامی، خرم آباد ، ایران

مقدمه و هدف : اخیرا درمان های غیردارویی خصوصا رویکرد درمانی توانبخشی شناخت ی برای بهبود ساختارها و کارکردهای درگیر در اختلالنارسایی توجه/بیش فعالی مورد توجه قرار گرفته است. هدف از انجام پژوهش حاضر، مقایسه تاثیر تمرینات تحریک دهلیزی و تمرینات چرخشیبر کارکرد تعادلی دوگانه شناختی و حرکتی کودکان مبتلا به نقص توجه بیش فعالی بود. روش کار: در این پژوهش ۲۴ نفر از کودکان ۸ - ۱۱ ساله مبتلا به اختلال نقص توجه بیش فعالی شهر خرم آباد بصورت تصادفی انتخاب و به سه گروه مساوی تمرینات تحریک دهلیزی، تمرینات چرخشی و کنترل تقسیم شدند. گروههای تجربی به مدت ۶ هفته (سه جلسه یکساعتی درهفته)، تحت مداخله تمرینات منتخب تحریک دهلیزی و چرخشی قرار گرفتند. گروه کنترل در این مدت فعالیت بدنی خاصی انجام ندادند. ازآزمون برخاستن و حرکت کردن زماندار با نگ هداشتن فنجان آب در دست جهت ارزیابی عملکرد حرکتی تعادل و به همراه شمارش معکوس ۱۵عدد ب هطور تصادفی جهت ارزیابی عملکرد شناختی تعادل استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون های - t وابسته و تحلیل واریانس یکراهه و آزمون تعقیبی توکی (با در نظر گرفتن خطای نوع اول، α = %۵ ) استفاده شد .یافت هها: تمرینات تحریک دهلیزی و تمرینات چرخشی تاثیر معن یداری بر کارکرد تعادلی دوگانه شناختی و حرکتی کودکان مبتلا به نقصتوجه بیش فعالی داشت ۰۰۱ / ۰ = P؛ ولی بین تاثیر دو نوع تمرین فوق بر کارکرد تعادلی دوگانه شناختی و حرکتی آزمودنی ها، تفاوتمعنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: هر دو مداخله تمرینات تحریک دهلیزی و چرخشی بر بهبود کارکرد تعادلی دوگانه حرکتی ۸۶ / ۰ = P و شناختی ( ۹۳ / ۰ = P )کودکان مبتلا به نقص توجه بیش فعالی تاثیر معنیدار و مشابهی داشتند

تمرین تحریک دهلیزی، تمرین چرخشی ، تعادل دوگانه شناختی و حرکتی، نقص توجه بیش فعالی.