محسن قمری - کارشناسی ارشد زراعت
بهرام اندرزیان - هیئت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان اهواز
عبدالمهدی بخشنده - هیئت علمی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین
محمدحسن قرینه

در تحقیق حاضر، به منظور واسنجی مدل CERES-Maize از تحقیقات انجام شده در سال های 1374 و 1385 به ترتیب در منطقه اهواز و رامین و با استفاده از داده های آزمایش انجام شده در سال 1381 در صفی آباد دزفول ارزیابی گردید. نتایج ارزیابی مدل حاکی از توانایی مدل در پیش بینی مراحل نموی و عملکرد بود. RMSE نرمال و شاخص توافق (d) به ترتیب 2/4% و 97/0 برای زمان گلدهی، 9/8% و 96/0 برای رسیدگی فیزیولوژیک و 6/12% و 60% برای عملکردی دانه بودند که نشان دهنده کارکرد قابل قبول مدل بود. سپس آزمایش شبیه سازی با 6 سطح تنش خشکی (I) شامل آبیاری بعد از تخلیه 30، 40، 50، 60، 70، 80 درصد ظرفیت زراعی و 6 سطح کود نیتروژن (N) شامل 50، 100، 150، 200، 250 و 300 کیلوگرم نیتروژن خالص از منبع اوره، با استفاده از آمار بلند هواشناسی اهواز طراحی و مدل اجرا گردید. بر اساس نتایج شبیه سازی، در سطوح بالاتر مصرف کود، کاهش عملکرد دانه در اثر تنش خشکی بیشتر گردید. کارایی اقتصادی مصرف آب با کاهش حجم آب مصرفی تا حدودی افزایش یافت. در سطوح بالای تنش خشکی کارایی مصرف نیتروژن کاهش یافت. بطورکلی کاهش مصرف کودنیتروژن درشرایطی که آب ابیاری محدود است و احتمال بروز تنش خشکی وجوددارد برای کشاورزان جهت افزایش سود اقتصادی ازاهمیت ویژه ای برخوردار است

CERES- Maize، تنش خشکی، نیتروژن، کاریی مصرف آب، کارایی مصرف نیتروژن