تجزیه و تحلیل ارتباط پلی مورفیسم های -۱۰۸۲ A>G، -۸۹۱ T>C و -۵۹۲ A>C در ژن اینترلوکین-۱۰ با پره اکلامپسی: یک متا آنالیز

پره اکلامپسی (PE)، یک شکایت جدی از بارداری است و اینترلوکین-(IL-۱۰) ۱۰، می تواند نقش اصلی را در علت آن ایفا کند. سه پلی مورفیسم رایج -۱۰۸۲ A>G، -۸۹۱ T>C و -۵۹۲ A>C در ناحیه پروموتر ژن IL-۱۰ وجود دارد که ممکن است خطر PE را تغییر دهد. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط پلیمورفیسمهای ذکر شده با خطر پلیمورفولوژیک با استفاده از یک متاآنالیز و سپس با رویکرد in silicoبود. پایگاه های اطلاعاتی PubMed، EMBASE، Web of Science و Google Scholar به طور سیستماتیک جستجو شدند تا مطالعات مورد-شاهدی مرتبط منتشر شده تا ژانویه ۲۰۲۳ را بیابند. نسبتهای شانس ادغام شده (ORs)، با فاصله اطمینان (CI ) ۹۵، تحت مدلهای ژنتیکی احتمالی مختلف محاسبه شدند. . از ابزارهای بیوانفورماتیکی برای ارزیابی اثرات مولکولی پلیمورفیسمهای مذکور استفاده شد. نتایج ما ارتباط معنیداری را بین پلیمورفیسم -۵۹۲ A>C و کاهش خطر PE در جمعیتهای آسیایی و قفقازی نشان داد. نتایج مشابهی برای پلیمورفیسم -۸۹۱ T>C در جمعیتهای قفقازی مشاهده شد. اما، با توجه به انتقال -۱۰۸۲ A>G، جمعیت آسیایی در معرض خطر بالایی برای PE بودند. تجزیه و تحلیل بیوانفورماتیکی نشان داد که هر سه پلیمورفیسم مورد مطالعه ممکن است مکانهای اتصال فاکتور رونویسی را در ناحیه پروموتر IL-۱۰ تغییر دهند. یافته های ما نقش محافظتی -۵۹۲ A>C و -۸۹۱ T>C و همچنین نقش بالقوه پلیمورفیسم -۱۰۸۲ A>G را در پاتوژنز PE به شیوهای وابسته به قومیت نشان داد. بنابراین، این تغییرات می تواند به عنوان نشانگرهای زیستی ژنتیکی در حساسیت به PE در نظر گرفته شود.

کلیدواژه ها:

پره اکلامپسی اینترلوکین- ، ۱۰ پلی مورفیسم ژنتیکی ، متاآنالیز