سعید خانی - کارشناس ارشد مهندسی کامپیوتر – گرایش نرم افزار
توحید شریفی - کارشناس ارشد مهندسی صنایع – گرایش بهینه سازی سیستمها

اشتهای ریسک در یک سازمان می تواند به عنوان مقادیری از ریسک که شرکت می تواند در راستای دستیابی به اهداف استراتژیک خود بپذیرد و در معرض قرار وقوع آن قرار گیرد و یا به عنوان یک سیاست و رویکرد کلی در قبال ریسک در شرکت تعریف شود. این سیاست و رویکرد مشخص می کند که سازمان در راستای کسب سود، چه میزان ریسک را می پذیرد. اشتهای ریسک در چارچوب ریسک عملیاتی نقش با اهمیتی دارد و همانند چارچوبی است که تمامی عناصر چارچوب را در کنار یکدیگر نگه می دارد، چراکه برای ریسک هایی که شناسایی و ارزیابی شده اند، زمینه ای را فراهم می آورد تا از ارجاع مناسب و حاکمیت ریسک عملیاتی، اطمینان حاصل شود. باوجود اینکه در بررسی ها و پژوهش های مختلف، روش-هایی در مورد تعیین اشتهای ریسک بیان شده است، اما سازمان ها در چند سال گذشته با موضوعات مرتبط با اشتهای ریسک، چالش هایی داشته اند، لذا اخیرا نهادهای نظارتی ریسک، دستورالعمل های بیشتری را در این خصوص ارائه نموده اند. این دستورالعمل ها مشخص می کند که هیئت مدیره، مدیریت ارشد و سایر افراد سازمان، همگی در مدیریت اشتهای ریسک عملیاتی نقش دارند. در این مقاله تلاش شده تا علاوه بر بررسی جنبه های مختلف اشتهای ریسک، میزان تاثیر هر یک از عوامل در تعیین میزان اشتهای ریسک (وزن شاخص) و همچنین شدت تاثیر هر کدام از این عوامل بررسی شود. همچنین به بررسی مفاهیم کلیدی ظرفیت ریسک، آستانه ریسک و تحمل ریسک پرداخته شده است.

اشتهای ریسک ؛ آستانه ریسک ؛ تحمل ریسک ؛ ظرفیت ریسک