ملیحه خسروی - استادیار، گروه روان شناسی و علوم تر بیتی, دانشکده علوم انسا نی, موسسه آموزش عالی شمس گنبد, گنبد کاووس, ایران
محسن خسروی - استادیار، گروه کامپیوتر, دانشکده فنی و مهندسی, موسسه آموزش عالی شمس گنبد, گنبد کاووس, ایران
امیررضا بابائی - کارشناسی، اتاق عمل، دانشگاه آزاد اسلام ی واحد گرمسار، سمنان، ا یران
سارا بابائی
زینب محمدی - کارشناسی، گروه روان شناسی و علوم تربیتی, دانشکده علوم انسا نی, موسسه آموزش عالی شمس گنبد, گنبد کاووس, ایران

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین طلاق عاطفی والدین با احساس تنهایی دختران پایه ششم ابتدایی شهر مراوه تپه انجام شد. روش شناسی پژوهش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش اموزان دختر پایه ششم در سال ۱۴۰۲-۱۴۰۳ که تعداد آنها ۳۲۶ نفر بودکه از طریق جدول مورگان و به روش نمونه گیری خوشه ای تعداد ۱۷۵ نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند و به پرسشنامه های احساس تنهایی آشر(۱۹۸۴) و طلاق عاطفی گاتمن (۲۰۰۸) پاسخ دادند. داده ها بوسیله رگرسیون تجزیه وتحلیل گردید. یافته ها: نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که طلاق عاطفی والدین در پیش بینی احساس تنهایی دختران نقش معنادار دارد نتیجه گیری: با توجه به یافته‎ها می‎توان نتیجه گرفت که طلاق عاطفی والدین، عامل مهمی در احساس تنهایی دختران است و در پیشگیری از احساس تنهایی موثر می‎باشد.

طلاق عاطفی والدین، احساس تنهایی