صدیقه شاکری حسین آباد - دانشجوی دکترا رشته تاریخ دانشگاه الزهراء(س) و پژوهشگر رشته تاریخ جامعهالزهراء(س).

المناقب معروف ترین اثر ابن شهرآشوب، پیرامون مناقب پیامبر(ص) و اهل بیت((ع)) نگاشته شده است که مورخین و محدثین پس از ابن شهر آشوب از جمله قطب الدین راوندی(م ۵۷۳) در الخرائج و الجرائح و اربلی(م ۶۹۲) در کشف الغمه و مجلسی(م ۱۱۱۱) در دو کتاب بحارالانوار و حیات القلوب از این اثر ارزشمند استفاده کرده اند. این نوشتار در پی روشن نمودن روش سیره نویسی و تاریخ نگاری وی در سیره نبوی است. ابن شهر آشوب مدعی است که در نگاشتن این کتاب از تعصب و ذکر امور بی پایه و نادرست دوری کرده و حقایق کتمان شده را به شیوه صحیح آشکار نموده است. ابن شهر آشوب در مقدمه ارزشمند خویش به گونه ای مشروح به روش کار و منابع و طرق حدیثی خود پرداخته است. وی روش سیره نویسی خود را بر مبنای اصول زیر قرار داده است: استناد گزارش های تاریخی به آیات، روایات و اشعار؛ بهره گیری از اقوال اهل سنت؛ در برخی موارد تجزیه و تحلیل رخدادها و گزارش ها؛ توجه دادن مخاطب به جنبه های خارق العاده زندگانی پیامبر(ص)؛ برجسته نمودن صفات و ارزش های اخلاقی در سیره پیامبر(ص).

مناقب, ابن شهرآشوب, سیره نبوی, پیامبر(ص)