رابطه بین نگرش های ناکارآمد و ابراز وجود با استرس ادراک شده در بیماران مبتلا به زخم های گوارشی

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین نگرش های ناکارآمد و ابراز وجود با استرس ادراک شده در بیماران مبتلا به زخم های گوارشی می باشد. برای دستیابی به این هدف نمونه این پژوهش شامل ۱۲۰ نفر از مردانی می شوند که در ۶ ماه دوم سال ۱۳۹۵ به کلینیک تخصصی اندوسکوپی و کولونوسکوپی پاژ شهرستان مشهد رجوع کردند و بعد از اندوسکوپی مشخص شده که آن ها دچار زخم های گوارشی هستند که پرسشنامه های پژوهش را تکمیل کردند. در مجموع دو متغیر نگرش های ناکارآمد و ابراز وجود توانسته حدود ۳/۸ درصد از واریانس متغیر استرس ادراک شده را پیش بینی نمایند همچنین بین نگرش های ناکارآمد و استرس ادراک شده رابطه معنادار مثبت و بین ابراز وجود با استرس ادراک شده رابطه معنادار منفی وجود دارد. یعنی هر چه نگرش های ناکارآمد بیشتر باشد استرس ادراک شده بیشتر و هر چه ابراز وجود بالاتر باشد، استرس ادراک شده کمتر می باشد.

کلیدواژه ها:

نگرش های ناکارآمد ، ابراز وجود ، استرس ادراک شده ، بیماران مبتلا به زخم های گوارشی.