روابط تئوریک بین علل و کارکردهای مدیریت زنجیره تامین سبز با به کارگیری روش بهترین-بدترین معیار و پرومته برای طراحی زنجیره تامین سبز در شرکت های صنایع غذایی

در دنیای امروز که با چالش های زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی متعددی روبرو هستیم، دیگر رویکرد صرفا مشتری گرا برای ایجاد مزیت رقابتی کارآمد نیست. تمرکز بر پایداری و مسئولیت پذیری در قبال محیط زیست به ضرورتی انکارناپذیر برای سازمان ها تبدیل شده است. در این میان، مدیریت زنجیره تامین سبز به عنوان رویکاردی جامع برای ادغام تفکر زیست محیطی در تمام مراحل زنجیره تامین، از طراحی محصول و انتخاب مواد اولیه تا تولید، توزیع، مصرف و دفع نهایی محصول، نقشی کلیدی ایفا می کند.این پژوهش با هدف طراحی زنجیره تامین سبز در شرکت های صنایع غذایی با استفاده از روش های ترکیبی دلفی-فازی، بهترین-بدترین معیار و پرومته انجام شده است. این تحقیق از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی تحلیلی بود که به صورت پیمایشی انجام می گیرد. جامعه آماری تحقیق مدیران ارشد شرکت های صنایع غذایی هستند که شامل مدیران تولید، مدیران بازاریابی، مدیران فروش، مدیران تضمین کیفیت، مدیران تحقیق و توسعه و مدیران انبار می باشند. روش نمونه گیری در این تحقیق از نوع نمونه گیری هدفمند است و تعداد نمونه ۱۰ نفر می باشد. روش گردآوری داده ها در این پژوهش کتابخانه ای و میدانی است.مدیریت زنجیره تامین سبز ضرورتی انکارناپذیر برای آینده ای پایدار است. با اتخاذ این رویکرد، شرکت های صنایع غذایی می توانند به طور همزمان به موفقیت اقتصادی دست یافته و به حفظ محیط زیست برای نسل های آینده کمک کنند. مدل ارائه شده در این پژوهش می تواند به عنوان راهنمایی برای شرکت های صنایع غذایی در جهت طراحی و پیاده سازی زنجیره تامین سبز مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

مدیریت زنجیره تامین سبز ، صنایع غذایی ، روش های ترکیبی دلفی-فازی ، بهترین-بدترین معیار ، پرومته