اختلاف طول اندام تحتانی در شکستگی تنه فمور در کودکان

پیش زمینه: درمان های شکستگی تنه استخوان فمور کودکان برحسب سن و شرایط بیمار متفاوت است و شامل روش های گچ گیری، کشش و سپس گچ گیری، تثبیت خارجی، پیچ و پلاک و میله داخل کانالی می باشد. اختلاف طول اندام تحتانی شایع ترین عارضه بعد از شکستگی شفت فمور کودکان است. علل افزایش تحریک رشد در شکستگی شفت فمور کودکان از زمان های قبل شناخته شده ولی عامل دقیق آن همچنان ناشناخته است. در این مطالعه اختلاف طول در بچه های زیر سن ۱۲ سال که با روش جااندازی بسته و گچ گیری اسپایکا و یا روش جااندازی باز و پلاک گذاری درمان شده بودند، مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش ها: در یک مطالعه مقطعی، ۲۳۳ کودک زیر ۱۲ سال که در سال های ۸۲ تا ۸۶ با تشخیص شکستگی تنه فمور در دو بیمارستان شهرستان اهواز درمان شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. بیماران براساس نوع درمان گچ گیری یا پلاک گذاری در دو گروه جراحی (۱۲۵ بیمار) یا غیرجراحی (۱۰۸ بیمار) قرار گرفتند. با یک پیگیری ۴۹ ماهه (۸۲-۲۲ماه)، بررسی بالینی و پرتونگاری (با کمک اسکانوگرام) در مورد اختلاف طول اندام انجام، و عوامل موثر در ایجاد اختلاف طول بررسی شدند.یافته ها: میانگین تغییرات طول اندام های تحتانی در روش پلاک گذاری ۶/۶ میلی متر و در روش گچ گیری ۱/۹۳ میلی متر بود. بین سمت درگیر و جنسیت با اختلاف طول بعد از درمان تفاوت معنی داری وجود نداشت.نتیجه گیری: در کودکانی که تحت عمل جراحی قرار می گیرند، احتمال ایجاد اختلاف طول اندام بیشتر است؛ لیکن میزان اختلاف طول کم می باشد.

کلیدواژه ها:

کودک ، شکستگی فمور ، تثبیت داخلی شکستگی ، گچ گیری جراحی