تثبیت فمور در بازسازی رباط متقاطع جلویی زانو (مقایسه تاثیر سه روش مختلف تثبیت)

  • سال انتشار: 1389
  • محل انتشار: مجله جراحی استخوان و مفاصل ایران، دوره: 8، شماره: 4
  • کد COI اختصاصی: JR_IJOS-8-4_003
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 64
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

Firooz Madadi MD

دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

Jaafar Tavakolian MD

دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

Arash Maleki MD

دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

Mehdi Rahimi MD

دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

Reza Zandi MD

دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

Mohammad Reza Bigdeli MD

دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

چکیده

پیش زمینه: رباط متقاطع جلویی، ساختمان اولیه ای است که جا به جایی جلویی تی بیا را کنترل می کند. بازسازی این رباط می تواند عمکرد طبیعی زانو را بازگرداند. هدف از این مطالعه مقایسه سه روش تثبیت فمور در بازسازی رباط متقاطع جلویی زانو می باشد.مواد و روش ها: در یک مطالعه کارآزمایی بالینی، ۱۲۰ بیمار به صورت تصادفی در ۳ گروه ۴۰ نفره قرار گرفتند. هر گروه با یکی از سه روش تثبیت فمور «آپرفیکس»، «رجیدفیکس»، و «اندوباتون» تحت درمان قرار گرفتنند. بیماران قبل و ۱۲ ماه  پس از جراحی، معاینه و براساس میزان جابه جایی جلویی تی بیا به کمک KT-۱۰۰۰ نمره بندی «لی شلم»  مقایسه شدند.یافته ها: در روش تثبیت با «اندوباتون»، نمره «لی شلم» از ۱۸/۵۹±۶۳/۲۱ قبل از بازسازی رباط به ۹/۴۷±۹۰/۶۴ بعد از بازسازی، در تثبیت با روش «آپرفیکس» از ۱۸/۷۴±۶۵/۷۲ به ۵/۳۵±۹۶/۲۲ و در تثبیت با «رجید فیکس» از ۱۷/۴۵±۶۹/۲۱ به ۹/۴۷±۹۰/۶۴ افزایش یافت. شش مورد شکست در روش «اندوباتون»، ۴ مورد در «رجیدفیکس»، و ۱ مورد در روش «آپرفیکس» وجود داشت. میزان جابه جایی جلویی تی بیا در روش «اندوباتون» ۱/۵۸±۳/۹۶ میلی متر، در روش «رجید فیکس» ۱/۴۸±۴/۲۸ میلی متر و در روش «آپرفیکس» ۱/۷۹±۴/۰۳ میلی متر بود. از نظر طول زمان جراحی، بین سه روش تثبیت فمور اختلاف معنی داری وجود نداشت.نتیجه گیری: از نظر قدرت پیوند در ابتدای کار و نتایج کلی، روش «آپرفیکس» نتایج بهتری نسبت به دو روش دیگر نشان داد. تحقیقات بیشتر با تعداد بیشتر بیماران و دوره پیگیری طولانی تر در این زمینه توصیه می گردد.

کلیدواژه ها

رباط متقاطع جلویی, آرتروسکوپی, زانو

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.