Sajad Fakoor MD - دانشکده علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی
Afshin Farhadi MD - دانشکده علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی
Mohammad Fakoor MD - دانشگاه علوم پزشکی اهواز

پیش‎زمینه: استئوآرتریت زانو از جمله بیماری‎های شایع مفصل زانو در سنین بالا می‎باشد که در موارد خفیف با تزریق دارو در داخل مفصل بیمار، ممکن است علایم کلینیکی کاهش یابد. هدف از انجام این مطالعه، مقایسه اثر متیل پردنیزولون با هیالورونات سدیم تزریقی در آرتروز خفیف تا متوسط مفصل زانو بود.مواد و روش‎ها: در این کارآزمایی بالینی تصادفی در یک مرکز درمانی تهران، ۵۳ بیمار مبتلا به استئوآرتریت زانو در حد خفیف و متوسط (کلگران ۱ و ۲) به‎ صورت تصادفی در یکی از دو گروه متیل پردنیزولون (۲۶ نفر) و هیالورونات سدیم (۲۷ نفر) قرار گرفتند. هیالورونات سدیم به میزان ۲۰ میلی‎گرم در ۳ نوبت به فاصله ۲ هفته و متیل پردنیزولون ۴۰ میلی‎گرم فقط یک بار داخل زانو تزریق شد و میزان بهبودی یک و شش ماه بعد از تزریق مقایسه گردید. برای ارزیابی از «مقیاس دیداری درد» (VAS) و برای سنجش کارآیی از معیار سین سیناتی استفاده شد.یافته‎ها: امتیاز محاسبه شده کلی در هر دو گروه به میزان معناداری بهبود یافت (۰/۰۰۱=p < /em>) و میزان بهبودی پس از یک ماه در معیار سین سیناتی بین دو گروه اختلاف آماری معناداری نداشت (۰/۰۵) پس از ۶ماه در گروه اسید هیالورونیک بهتر بود (۰/۰۰۱=p < /em>).نتیجه‎گیری: اسیدهیالورنیک در مقایسه با متیل پردنیزولون اثر طولانی مدت بهتری جهت بهبودی علایم آرتروز خفیف تا متوسط مفصل زانو دارد و استفاده از این دارو در درمان بیماران مذکور توصیه می شود.

استئوآرتریت, زانو, تزریق داخل مفصلی, درمان