mohammad fakoor - دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
s shahnam mousavi - دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
Ali bahaari - دستیار ارتوپدی، دانشگاه علوم پزشکی جادی شاپور، اهواز، ایران

چکیدهمقدمه: استئوتومی با روش زاویه باز داخلی استخوان تیبیا (MOWHTO=Medial open wedge high tibial osteotomy) برای درمان استئوآرتریت کمپارتمان داخلی زانو موثر است. در کنار مزایای بسیار، چندین مطالعه، تاثیرات منفی MOWHTO را بر روی کمپارتمان پتلوفمورال از جمله پتلا باجا و افزایش فشار تماسی بر روی مفصل پتلوفمورال گزارش کرده اند. عوامل مختلفی می توانند بر پیشرفت استئوآرتریت مفصل پتلوفمورال اثر بگذارند. توزیع فشار ناشی از دفورمیتی واروس زمینه ای، تاثیر عمده ای بر آغاز و پیشرفت استئوآرتریت در مفصل زانو دارد. این مطالعه با هدف بررسی اثر MOWHTO بر روی مفصل پتلوفمورال طراحی شده است.روش کار: مطالعه حاضر به صورت گزارش موردی (Case series) گذشته نگر، بر روی تمام بیماران مبتلا به استئوآرتریت علامت دار کمپارتمان داخلی زانو، با زمینه دفورمیتی واروس (varus deformity) زانو، و نیازمند به اصلاح دفورمیتی انجام شد که در بازه زمانی دو ساله به بیمارستان آموزشی مراجعه کرده بودند. در آخرین جلسه پی گیری، تغییرات پتلا بر اساس معاینات بالینی و شاخص های اینسال و بلک برن (Insall and Blackburn) و MAD (Mechanical Axis Deviation) قبل و بعد ار عمل، در بیماران ارزیابی شد.نتایج: در مجموع ۴۹ زانو که ۶/۵۲ درصد آن متعلق به افراد مذکر بود، با میانگین سنی ۸۷۶/۵±۵۵/۲۶ سال و شاخص توده بدنی ۹۰۳/۲±۰۵/۲۵کیلوگرم بر مترمربع وارد مطالعه شدند. هیچ کدام از بیماران نیاز به جراحی مجدد پیدا نکردند. شکستگی داخل مفصلی در هیچیک از بیماران رخ نداده بود. میانگین نمره VAS (Visual Analogue Scale) پس از جراحی به طور معنادار افزایش یافته بود (۰۵/۰>p). تغییرات پتلا، قبل و بعداز جراحی، بر اساس شاخص های رادیوگرافیک از نظر آماری تفاوت معناداری نداشتند (۰۵/۰

تیبیا, مفصل کشککی-رانی, استئوتومی, بیومکانیک, محورمکانیکی