عرفان اسمعیلی برنتی - دانشجوی ارشد مهندسی معماری دانشگاه صنعتی شاهرود
ابوالفضل دهقان منگابادی - استا د گروه مهندسی معماری و شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی،دانشگاه صنعتی شاهرود
اسلام کرمی - استا د گروه مهندسی معماری و شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی،دانشگاه صنعتی شاهرود

پارک های شهری به عنوان فضاهای شهری ظرفیت بالایی برای جذب مخاطب، ایجاد فضاهای سرزنده برای شهروندان، دارند بااین وجود امروزه برخی از پارک های شهری به اختصاص بخش بزرگی از سرانه های شهری به رغم توجه به مسائل زیست محیطی چندان سرزنده نبوده و حتی در برخی موارد خود به عنوان فضایی معضل برای شهروندانی که می خواهند از این فضا استفاده کنند،مطرح شده اند ما به عنوان طراح فضای شهری با خلق و ارتقاء انعطاف پذیری در یک فضای شهر می توانیم با پاسخگویی به نیازه هایشهروندان که به نوبه خود سبب افزایش حضور مستمر و کیفیت سرزندگی در یک مکان شوند، را سبب شویم بنابراین، ضرورد داردفضاهای عمومی شهری برخوردار از قابلیت انعطاف پذیری مناسب باشند عدم شناسایی و تحلیل میزان اثرگذاری هر کدام از اجزایفضای عمومی شهری بر تحقق این کیفیت باعث شده است تا در طراحی فضاهای عمومی شهری راه حل های مناسبی استفاده نشودبدین منظور هدف از این پژوهش بررسی نقش میزان انعطاف پذیری و تاثیر آن در فضاهای عمومی شهری و شناسایی سهم هر کداماز عوامل موثر بر فضاهای عمومی شهری در تحقق سرزندگی می باشد، تا بدین طریق بتوان فضای عمومی موفق را طراحی نمود.تکوین یک ساختار فضایی موفق، در وهله اول به حضور شهروندان در یک مجموعه بستگی دارد، بدین منظور عوامل و معیارهایی درجهت رسیدن به فضایی سرزنده رهنمون خواهد کرد.

انعطاف پذیری، سرزندگی،فضاهای عمومی،پارک های شهری