محمدهادی توکلی - دانشجوی دکتری پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی. قم

محدوده معرفت انسان به خداوند متعال، یکی از مهم ترین مباحثی است که بر اساس هستی شناسی خداوند و نیز شناخت انسان به عنوان جلوه ای بهره مند از ابزارهای معرفتی مورد توجه فیلسوفان الهی قرار گرفته است. حکیم زنوزی به دقت به بررسی فلسفی این مسئله پرداخته و در ارائه تفسیری صحیح از برخی از آیات و روایات مطرح در این زمینه کوشیده است. وی با تقسیم هر یک از دو قسم علم، یعنی علم حصولی و علم حضوری به بالوجه و بالکنه، تعلق هر یک را به خداوند بررسی کرده و تعلق قسم بالکنه علم حصولی و نیز علم حضوری را به خداوند ممتنع دانسته، ولی تعلق قسم بالوجه آن دو را به حضرتش ممکن برشمرده است

علم حصولی بالوجه, علم حضوری بالوجه, علم حصولی بالکنه, علم حضوری بالکنه, وجود منبسط, علت و معلول