میلاد شاه محمدی - دانشجوی کارشناسی پیوسته آموزش علوم اجتماعی ، دانشگاه فرهنگیان شهید مدرس سنندج ، ایران.

هدف آموزش و پرورش تنها انتقال معلومات و حقایق علمی نیست بلکه برآوردن نیازهای همه جانبهشاگردان است به طریقی که همه آنان بتوانند استعدادهای خود را از قوه به فعل درآورند. معلم درارزشیابی مستمر از فرایند آموزش موظف است از یک طرف به رشد گروهی و پیشرفت همه افراد کلاستوجه کند و از طرف دیگر متوجه کمبودهای آموزشی و نقایص پیشرفت تک تک فراگیران باشد و بهکشف و برطرف کردن عواملی که سبب چنین کمبودها و نقایصی شده است، بپردازد. اجتماعی کردنصحیح کودکان و آموزش مهارتهای لازم به آنان، همواره یکی از اهداف عالی نظام تعلیم و تربیت به شمار۱می آید، زیرا رشد و اعتلای اجتماعی در سایه اجتماعی شدن به دست می آید و موجب سازگاری و ایجادارتباط سالم و صحیح کودکان و نوجوانان با اطرافیان می شود و از این رهگذر آنان خواهند توانست توانایی های بالقوه خود را شکوفا کنند. بنابر این مطالعه دقیق، برنامه ریزی اولیه، هدف گذاری صحیح و تلاش مستمر برای آموزش و تقویت آن ضروری است . این امر به خصوص در دوره ابتدایی اهمیت دارد، زیرا این دوره یکی از حساس ترین مقاطع زندگی هر انسانی است و شالوده شخصیت، یادگیری ها و عادت های اساسی یادگیری انسان ها، بر چگونگی تربیتی است که در این دوره انجام می پذیرد و آنچه بعدها به دست می آید، بر این بنیان قرار خواهد گرفت.

شهروند ؛ فعالیت ؛ اجتماعی ؛ دانش آموزان ؛ مهارت .