سیدقاسم کیانژادتجنکی - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری ، دانشگاه پیام نور تهران،
امامعلی فیروزپوربندپی - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی ، اداره محیط زیست سمنان
حسین حیدرپور - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی ، اداره محیط زیست سمنان

تحقق یک صنعت گردشگری پایدار به دست یابی به زیرساخت های مناسبی وابسته است که جزو اهداف اقتصادی ، اجتماعی و زیست محیطی محسوب می شود . یک مسئله که در این جا مطرح می شود این است : چگونه می توانیم توسعه را در جهت پایداری گردشگری شناساییکنیم ؟ در واقع ، یک مانع بزرگ در ارزیابی این بحث فقدان یک روش محاسبه با یک منطق ریاضی برای گزارش در مورد پایداری است. برای اینشناسایی ، لیستی از نیازهای انسانی گردشگران برای جمع آوری مجموعه ای از شاخص های گردشگری پیشنهاد شده است. این شاخص ها از پرسش نامه های اخذ شده توسط گردشگران ، بررسی نیازهای گردشگران و همچنین بکارگیری تکنیک دلفی و طبقه بندی نیازهای این افراد و هماهنگی این شاخص ها با عوامل توسعه پایدار استخراج شده اند. برای ارزیابی مقدار دست یابی به گردشگری پایدار و ارزیابی معین شاخص های عملیاتی ،مدل خطی تجمعی بکار گرفته شده است. در این روش ، پایداری شهری از طریق ارزیابی دو کمیت متمایز محاسبه می شود. کمیت اول درجه مطلوبیت هر شاخص و کمیت دوم ،اهمیت نسبی شاخص نسبت به شاخص های دیگر است

توسعه پایدار ، گردشگری پایدار ، شاخص های پایداری ، شاخص های ارزیابی ، مدل خطی تجمعی