اثر مقابله درمان گری بر تصویر بدنی و شادکامی زنان با توده بدنی بیشتر از ۳۰ کیلوگرم و متقاضی کاهش وزن

زمینه و هدف: افراد با توده بدنی بالا اغلب از مهارت های مقابله ای کمی رنج می برند و نمی توانند با استرس ها و رفتارهای تکانه ای مربوط به خوردن مقابله کنند. از این رو  هدف پژوهش حاضر بررسی اثر مقابله درمان گری بر تصویر بدنی و شادکامی زنان با توده بدنی بیشتر از ۳۰ متقاضی کاهش وزن بود. روش: روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش-پس آزمون با گروه گواه است. جامعه آماری شامل زنان با توده بدنی بالای ۳۰ متقاضی کاهش وزن در شهر تهران بود که در سال ۱۴۰۰ به کلینیک ها و مطب های رژیم غذایی مراجعه کردند. از میان این افراد ۴۰ نفر با توجه به روش دردسترس و داوطلبانه انتخاب و به شکل تصادفی در دو گروه ۲۰ نفره آزمایش و گواه کاربندی شدند. شرکت کنندگان دو گروه پرسشنامه های پرسشنامه تصویر بدنی (کش و همکاران، ۱۹۸۵) و شادکامی اکسفورد (هیلز و آرجیل، ۲۰۰۲) را تکمیل کردند.  گروه آزمایشی ۹ جلسه مقابله درمان گری به صورت گروهی دریافت کردند. برای تحلیل داده ها از نسخه ۲۲ نرم افزار SPSS استفاده شد. یافته ها:  نتایج کوواریانس نشان داد مقابله درمان گری موجب بهبود تصویر بدنی و افزایش شادکامی زنان با توده بدنی بالاتر از ۳۰ کیلوگرم متقاضی کاهش وزن شده است. نتیجه گیری: مقابله درمان گری می تواند روش درمانی موثری در کاهش وزن باشد و متخصصان این حوزه می توانند از یافته های این مطالعه در درمان ها و مداخله های خود استفاده کنند.

کلیدواژه ها:

Body Image ، Happiness ، Coping Therapy ، Body Mass more than ۳۰ kg ، Weight Loss Demandant. ، تصویر بدنی ، شادکامی ، مقابله درمان گری ، توده بدنی بیشتر از ۳۰ ، متقاضی کاهش وزن.