هوش مصنوعی و پردازش بیان احساسی و عاطفی
عنوان مقاله: هوش مصنوعی و پردازش بیان احساسی و عاطفی
شناسه ملی مقاله: NEUROPSYCHOLOGY11_022
منتشر شده در یازدهمین سمپوزیوم نوروپسیکولوژی شناختی ایران در سال 1402
شناسه ملی مقاله: NEUROPSYCHOLOGY11_022
منتشر شده در یازدهمین سمپوزیوم نوروپسیکولوژی شناختی ایران در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:
حسن ایروانی - دکتری زبانشناسی کاربردی
خلاصه مقاله:
حسن ایروانی - دکتری زبانشناسی کاربردی
مهم ترین ویژگی هوش مصنوعی این است که برای اولین بار در تاریخ، تکنولوژی می تواند ایده های جدید خلق کند. ماشین چاپ، ایده های انسان را چاپ می کرد اما ای آی خود کتاب می نویسد. مذهب، فرهنگ و ایدئولوژی در ذهن انسان ساخته می شد اما اکنون این تکنولوژی می تواند آنها را با استفاده از داده های ورودی به سیستم و تحلیل خود بسازد. این موضوع موجب نگرانی از عدم کنترل آدمی بر ای آی شده است.در گذشته یکی از انتقادات به پردازش کامپیوتری، نداشتن احساس و عاطفه بود اما آیا اکنون نیز در مورد ای آی می توان چنین گفت؟ احساس و عاطفه انسانی مجموعه شبکه های عصبی هستند که انسان در طول حیات خود در آمیگدال و بخش های وابسته به آن و در کلیت مغز می سازد و آنها در تعامل با دیگران و محیط به تدریج رشد می کنند، پیچیده تر می شوند و شکل های جدیدی می گیرند. تشکیل این ماتریکس عصب گونه با سلول های الکتریکی و غیر انسانی در ای آی در ابعاد جهانی و در عمق تاریخ فردی و اجتماعی، شکلی جدیدی از پردازش احساسی عاطفی را به وجود می آورد. هر روز افراد به صورت اکتیو، پرو اکتیو و ری اکتیو در حال درج و ذخیره بیان احساسی عاطفی خود به شکل زبانی و غیر زبانی در فضای مجازی و حتی حقیقی هستند که این موارد خارج از اراده ما در ابر هوش مجازی ثبت و پردازش می شوند. با مشاوره با این ابر هوش انسان می تواند تصمیم بگیرد که ایا وام بگیرد یا خیر، با فرد یا گروه خاصی دوست بشود، ازدواج بکند، سفر برود، در اتفاقات سیاسی اجتماعی همراهی بکند، مهاجرت کند، خودرو یا خانه ای را بخرد یا خیر. این ابر مدار الکتریکی در بسیاری موارد، برخلاف انتظار عمومی، می تواند مشاوره های بسیار جامع تر، سریع تر و عمیق تری به انسان بدهد چون به داده های سالیان گذشته فرد و حتی خانواده و جامعه او دسترسی دارد به گونه ای که مشاوره های آینده نه با انسان بلکه با ماشین پردازشگر خواهد بود و فرد مشاور و روان شناس می تواند رابط انسان و این ماشین پردازنده و هوشمند باشد. این مقاله توصیفی تحلیلی سعی خواهد کرد ابعاد این تنوع پردازش را روشن نماید و بر این پیشنهاد پای می فشارد که مشاوران و روان شناسان باید هرچه سریع تر از پارادایم های سنتی به کنشگری فعال با هوش مصنوعی روی آورند زیرا ادراک سنتی انسان مشاور از وضعیت احساسی عاطفی فرد و نیازهای او به دلایل مختلف بسیار محدود، گمراه کننده و در بسیاری موارد غلط است. این محدودیت ها در بسیاری از موارد در ای آی بر طرف شده است.
کلمات کلیدی: هوش مصنوعی، پاردایم های سنتی، احساس و عاطفه، شبکه های عصبی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1976504/