اثر زهکشی لانه موشی و آبیاری تناوبی بر عملکرد و شاخص های بهره وری آب برنج درمنطقه رشت

به منظور مقایسه رژیم آبیاری غرقاب دائم (سنتی) با رژیم آبیاری تناوبی در شرایط وجود زهکشی لانه موشی در مزرعه برنج رقم هاشمی، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان در سال ۱۴۰۰ به مرحله اجرا گذاشته شد .کرت اصلی تیمار زهکشی که شامل:۱- بدون زهکشی (D۰، شاهد)، ۲- زهکشی لانه موشی بدون گراول(D۱) و ۳- زهکشی لانه موشی با گراول D۲ و کرتفرعی رژیم آبیاری که شامل: ۱- غرقاب دائم تا انتهای دوره رشد I۱، شاهد، ۲- آبیاری تناوبی پس از مرحله پنجه زنی با دور آبیاری ۵ روز تا انتهای دوره رشد(I۲) بود. به طوری که نتایج مقایسه میانگین داده ها نشان داد که بیشترین عملکرد دانه با ۷۵۰۱/۳ کیلوگرم بر هکتار در رژیم آبیاریI۱ کمترین آن با ۰/۶۶۵۵ کیلوگرم بر هکتار در رژیم آبیاری I۲به دست آمد که حاکی از کاهش ۱۱/۲۸ درصد عملکرد دانه در برابر ۲۲ درصد صرفه جویی در مصرف آب بود. همچنین، نتایج اثرمتقابل مقایسه میانگین ها نشان داد که بیشترین عملکرد ماده خشک با ۱۸۴۱۹/۳۱ کیلوگرم بر هکتار و بهره وری آب مبتنی بر ماده خشک با ۱/۵۷ کیلوگرم بر مترمکعب به ترتیب در تیمارهای D۱×I۱ وD۲×I۲ به دست آمد .بنابراین، برای عملکرد دانه و ماده خشک بیشتر در شرایط عدم محدودیت آب تیمارD۱×I۱ و در شرایط محدودیت محدودیت آب برای شاخص های بهره وری آب مبتنی بر عملکرد دانه و ماده خشک بالاتر میتوان تیمارD۱×I۲ را به عنوان گزینه های مناسب در منطقه رشت معرفی کرد

کلیدواژه ها:

آبیاری غرقاب دائم ، برنج ، رقم هاشمی ، زهکشی شالیزار ، ماده خشک