شهناز جعفرزاده - کارشناسی ادبیات فارسی دانشگاه ایلام

گاهی وقت ها همه احساس اضطراب می کنند، زمانی که با چالشی روبرو می شوند یا وقتی که فشار برای انجام کارهای خوب وجود دارد، یا حتی زمانی که نگرانی های ذهنی وجود دارد. برای برخی از دانش آموزان، اضطراب یکی از مشکلات اساسی است. از منظر روان پزشکی، اضطراب به معنای ناخوشایند بودن احساس نگرانی، هراس و ترس است که ممکن است مبنای آن قابل شناسایی نباشد. این احساسات اضطراب در رفتار کودکان، به ویژه در مواقعی مانند امتحانات، فعالیت های هنری، بازی، و حتی ماندن در مدرسه، قابل مشاهده است. در طول سال تحصیلی اخیر، با یکی از دانش آموزان به نام "مینا" (نام مستعار) روبرو شدم. او در مواجهه با گفتگو در جمع، دچار اضطراب بود و همیشه آرامش و اطمینان را از دست می داد و نمی توانست در فعالیت های کلاسی پیشرفت کند. این وضعیت باعث شد که من تصمیم بگیرم این مشکل را رفع کنم و تلاش کنم تا او را بهبود ببخشم. پس از بررسی، متوجه شدم که یکی از عوامل مهم اضطراب مینا، وابستگی او به خانواده بود، به ویژه به پدرش، و همچنین ترس از مدرسه و کلاس. از آنجا که این موارد اضطراب او را تشدید می کرد، تصمیم گرفتم با استفاده از روش های ترکیبی، این مشکل را حل کنم. به عنوان معلم ادبیات فارسی، از روش هایی مانند برقراری ارتباط با خانواده اش و صحبت با آن ها برای تشویق مینا به شرکت بیشتر در فعالیت های درسی استفاده کردم. همچنین از دانش آموزان قوی تر برای همکاری با مینا در یادگیری استفاده کردم و از دانش آموزان دیگر برای مطرح کردن سوالات کلاسی و به مینا اجازه دادن نبود تا سایر دانش آموزان در هنگام پاسخگویی به سوالات، اضطراب او را کاهش دهم.

دانش آموز، اضطراب، روش های ترکیبی