مقایسه الکتروآنسفالوگرافی کمی ارتباطات عصبی در کودکان ۶ تا ۱۳ ساله دارای اختلال طیف اتیسم و کودکان طبیعی
عنوان مقاله: مقایسه الکتروآنسفالوگرافی کمی ارتباطات عصبی در کودکان ۶ تا ۱۳ ساله دارای اختلال طیف اتیسم و کودکان طبیعی
شناسه ملی مقاله: JR_JCPKH-9-3_003
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_JCPKH-9-3_003
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
احمد اژدرلو - Islamic Azad University of FiroozAbad Branch
مریم طبیعی - Shiraz University
محمد اژدرلو - Islamic Azad University of Marvdasht Branch
خلاصه مقاله:
احمد اژدرلو - Islamic Azad University of FiroozAbad Branch
مریم طبیعی - Shiraz University
محمد اژدرلو - Islamic Azad University of Marvdasht Branch
شواهد حاصل از مطالعات عصب شناختی نشان میدهد که علائم اصلی اختلال طیف اتیسم نظیر نقص در برقراری ارتباط اجتماعی، گفتار، رفتارهای تکراری و غیره با نابهنجاری ارتباطات عصبی در ارتباط است. تاکنون مطالعات زیادی در خصوص چگونگی ارتباطات عصبی گروه دارای اختلال طیف اتیسم با روش های مختلف صورت گرفته است. در این میان، الکتروآنسفالوگرافی یک ابزار کارا و غیرتهاجمی است که فعالیت الکتریکی مغز را ثبت میکند و کمک میکند تا بتوان اطلاعاتی از ساختار ارتباطات عصبی و کارکردهای شناختی به دست آورد. از این رو، در این پژوهش سعی بر این است تا با استفاده از شاخص کوهرنس در الگوهای الکتروآنسفالوگرافی کمی، به مقایسه چگونگی عملکرد ارتباطات عصبی کودکان دارای اختلال طیف اتیسم و کودکان طبیعی پرداخته شود. پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع مقایسه ای میباشد. جامعه آماری پژوهش تمامی کودکان ۶ تا ۱۳ ساله مبتلا به اختلال طیف اتیسم مراجعه کننده به کلینیک مهراز اندیشه واقع در شهر شیراز بودند. از این میان با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند تعداد ۱۵ کودک(۴ دختر و ۱۱ پسر) دارای اختلال طیف اتیسم انتخاب شدند و با ۱۵ کودک طبیعی که بر اساس جنسیت و سن تقویمی با گروه آزمایش همتا شدند مورد مقایسه قرار گرفتند. داده های به دست آمده از الکتروآنسفالوگرافی کمی نشان میدهد که تفاوت معناداری میان ارتباطات عصبی (میاننیمکرهای) بین دو گروه وجود دارد. بدین صورت که کوهرنس امواج دلتا(۰۵/۰p<) و تتا(۰۵/۰p<) در ناحیه پیشپیشانی، تتا(۰۵/۰p<) و آلفا(۰۵/۰p<) در ناحیه مرکزی، تتا(۰۰۱/۰p<)، آلفا(۰۰۱/۰p<) و بتا(۰۰۱/۰p<) در ناحیه پس سری و در نهایت دلتا(۰۰۱/۰p<)، تتا(۰۰۱/۰p<) و آلفا(۰۵/۰p<) در ناحیه گیجگاهی مبتلایان به اختلال طیف اتیسم بیشتر بود. نتایج کمی به دست آمده از پژوهش حاضر حاکی از وجود نقص در ارتباطات عصبی کودکان دارای اتیسم است و فرضیه وجود نابهنجاری در ارتباطات عصبی آنها را تایید میکند. بنابراین، با تکیه بر این یافته ها میتوان از الگوی ارتباطات شبکه ای در مغز به عنوان شاخصی مناسب در بررسی و شناخت اختلال طیف اتیسم استفاده کرد و با ایجاد تغییر در الگوی امواج مغزی به پیشرفت مداخلات بالینی برای این گروه و درمان آن ها کمک کرد.
کلمات کلیدی: Autism Spectrum Disorder, Coherence, Quantitative Electroencephalography, Disrupted Cortical Connectivity, Typically Developing Children, اختلال طیف اتیسم, کوهرنس, الکتروآنسفالوگرافی کمی, ارتباطات از هم گسسته مغزی, کودکان طبیعی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1973138/