پریناز نظری ممقانی - دانشجوی کارشناسی ارشد، رشته روانشناسی عمومی، موسسه آموزش عالی رشدیه، تبریز، ایران،
سیده زهرا هاشمی دیزج - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، موسسه آموزش عالی نبی اکرم تبریز، ایران

با توجه به نقش بازی و اسباب بازی در سلامت بدنی و روان شناختی کودک و نادیده انگاشتن این امر مهم در بیمارستانها، این پژوهش با هدف بررسی اثر بازیها و اسباب بازیها و تاثیر آن در بهبود حال کودکان پیش دبستانی بستری در بیمارستانهای کودکان شهر تهران، (یعنی زمانی که کودک از خانواده دور میشود و همچنین مساله انطباق کودکان با محیط بیمارستان) اختصاص یافت. روش پژوهش شبه آزمایشی از نوع یک گروهی با پیش آزمون – پس آزمون بود. از کل کودکان ۴ تا ۶ سالهای که یک ماه در بیمارستانهای شهر تهران بستری بودند،۳۰ کودکبه صورت در دسترس به عنون گروه نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس اضطراب کودکان پیش دبستانی اسپنس و همکاران (۲۰۰۱) نسخه والدین استفاده شد و این پرسشنامه دارای ۲۸ حیطه است و بر اساس طیف پنج گزینه ای لیکرت به سنجش اضطراب کودکان می پردازد. بر اساس این روش تحلیل نمره های به دست آمده را جمع کرده و حداقل امتیاز ممکن ۰ و حداکثر ۱۱۲ خواهد بود. ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شده در پژوهش (قنبری و خانمحمدی، ۱۳۹۳) برای این پرسشنامه بالای ۷/۰ براورد شد؛ بنابراین با ۹۹ درصد اطمینان می توان گفت؛ بین میزان درد پیش آزمون و پس آزمون کودکان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

بازی، بهبود کودکان، بستری در بیمارستان