برآورد بیلان آب مجازی در بخش کشاورزی دشت جیرفت
- سال انتشار: 1403
- محل انتشار: مهندسی آبیاری و آب ایران، دوره: 14، شماره: 3
- کد COI اختصاصی: JR_WATER-14-3_008
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 156
نویسندگان
گروه اکولوژی، دانشگاه جیرفت، کرمان، ایران
گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه جیرفت، کرمان،ایران.
گروه مهندسی طبیعت، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه جیرفت، کرمان، ایران.
گروه مهندسی منابع طبیعی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه هرمزگان ، بندرعباس،ایران
چکیده
تحقیق حاضر به ارزیابی شاخص های کمبود آب در بخش کشاورزی دشت جیرفت با در نظر گرفتن چارچوب ردپای آب طی سال های ۱۳۹۸-۱۳۸۵ می پردازد. در این تحقیق شاخص های تنش آبی کشاورزی، کمبود آب آبی، شاخص خودکفایی آب، وابستگی آب و فقر آب نیز برآورد گردید. نتایج نشان داد که میانگین سالانه منابع آب کشاورزی ۱۴۲۵ میلیون مترمکعب است که میزان منابع آب سبز و آبی به ترتیب ۱۱ و ۱۴۱۳ میلیون مترمکعب می باشد. متوسط ردپای آب کشاورزی دشت جیرفت به طور متوسط سالانه ۳۵۴ میلیون مترمکعب است؛ که سهم اب آبی، سبز و خاکستری به ترتیب ۴۰ و ۱۴ و ۲۶ درصد است. متوسط شاخص تنش آبی ۳۷ درصد است که نشان می دهد در طول این دوره دشت جیرفت در تنش آبی متوسط قرار داشته است. مقدار متوسط شاخص تنش آب کشاورزی و کمبود آب آبی در طول دوره آماری به ترتیب برابر با ۸۴/۰ و ۷۷/۰ است که در کلاس با تنش بالا قرار می گیرند. شاخص خودکفایی آب مجازی و وابستگی به ترتیب ۸۹/۰ و ۱۱/۰ است که حاکی از خودکفایی بالا و وابستگی پایین منطقه موردمطالعه از نظر واردات محصولات کشاورزی است. بالا بودن شاخص خودکفایی با وجود کمبود بارش در دشت جیرفت، باعث ایجاد فقر آبی بالا در منطقه شده است. مهم ترین دلیل بالا بودن خودکفایی نسبت به وابستگی در این منطقه، بالا بودن تنوع محصولات کشاورزی در سبد غذایی است. به عنوان نمونه در دشت جیرفت مرکبات، خرما، گندم، جو، سیب زمینی و پیاز کشت می گردد.کلیدواژه ها
ردپای آب, کمبود آب, خودکفایی, دشت جیرفتاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.