سید اسماعیل حسینی - کارشناس ارشد حسابداری مدیریت، موسسه آموزش عالی کار قزوین، ایران
حبیب امیربیکی لنگرودی - استادیار گروه حسابداری واحد قزوین ، دانشگاه ازاد اسلامی ،قزوین، ایران
مهدی افشار رامندی - استادیار گروه حسابداری واحد قزوین ، دانشگاه ازاد اسلامی ،قزوین، ایران

هدف پژوهش حاضر آثار رتبه بندی اعتباری بر ساختار سرمایه با تاکید بر نقش تعدیل کننده بیش اعتمادی مدیران می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر شرکت های عضو بورس اوراق بهادار تهران می باشند که در راستای تعیین حجم نمونه از روش نمونه گیری سیستماتیک (غربالگری) استفاده گردیده که بر اساس آن ۱۰۱ شرکت به عنوان نمونه انتخاب شده اند. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش پس رویدادی است. قلمرو زمانی پژوهش سال های ۱۳۹۰ لغایت ۱۳۹۹ بوده است. برای بررسی فرضیه های پژوهش از روش حداقل مربعات معمولی استفاده گردیده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که مدیران بیش اعتماد به دنبال ارتقای رتبه اعتباری در سال قبل، سطح بدهی خالص شرکت را کاهش می دهند. اما مدیران بیش اعتماد به دنبال کاهش رتبه اعتباری در سال قبل، سطح بدهی خالص شرکت را کاهش نمیدهند. همچنین نتایج نشان داد که برای شرکت هایی با مدیران بیش اعتماد، ارتقای (کاهش) رتبه اعتباری با کاهش حساسیت سرمایه گذاری به جریان های نقدی دنبال می شود.

رتبه بندی اعتباری، ساختار سرمایه، بیش اعتمادی مدیران