توسعه مدل الگوریتمی معماری دیجیتال براساس روش فنومنولوژیک

این مقاله بررسی می کند که چگونه مدل های الگوریتمی در معماری دیجیتال براساس روش فنومنولوژیک توسعه یافته اند. اینمقاله بر جایگاه مدل های الگوریتمی به عنوان ابزاری قدرتمند برای معماران برای دستیابی به طراحی های خلاقانه و نوآورانه تاکیدمی کند. این مدل ها با ترکیب اصول ریاضی و تجربیات انسانی» فضاهای منحصر به فردی ایجاد می کنند که تجربیات جذاب ومتمایزی را برای کاربران فراهم می کنند. مقاله به مزایای استفاده از مدل های الگوریتمی در جنبه های زمان و کارایی مالی درفرآیند طراحی می پردازد. با این حال. مقاله همچنین پیچیدگی محاسباتی و تعارض های ممکن در کیفیت نتایج را تایید می کند.مثال هایی از طراحی فضاهای شهری هوش مصنوعی و بهبود تجربه کاربر در فضاهای عمومی نشان دهنده کاربردهای عملی مدل هایالگوربتمی در معماری دیجیتال هستند. مقاله با تاکید بر پتانسیل تحقیقات و توسعه بیشتر در این زمینه و ارائه یک لیست جامعاز منابع مورد استفاده در این متن به پایان می رسد. هدف مقاله اطلاع رسانی و الهام بخشی برای معماران و پژوهشگران در بررسیو بهره برداری از مدل های الگوریتمی در معماری دیجیتال است.

کلیدواژه ها:

مدل های ا لگوریتمی ، معماری دیجیتال ، روش فتومنولوژیک ، طراحی خلاقانه