ایلناز امیرانی - کارشناسی ارشد، گروه حسابداری، واحد هیدج، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران.
رضا مقدم - کارشناسی ارشد، گروه حسابداری، واحد تهران غرب، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.

سرمایه گذاران ترجیح میدهند در شرکتهایی سرمایه گذاری کنند که درصد مالکیت مدیران در سهام شرکت بیشتر باشد؛ زیرا اینگونه شرکتها دارای حاکمیت شرکتی قویتر، شفافیت عملکرد مدیریتی و آگاهی اجتماعی بیشتری میباشند. یکی از عواملی که میتواند تحت تاثیر مالکیت مدیریتی قرار گیرد، مسئولیت پذیری اجتماعی شرکتها است. بنابراین، هدف اصلی این پژوهش، بررسی تاثیر مالکیت مدیریتی بر مسئولیت پذیری اجتماعی شرکتها با تاکید بر نقش تعدیل کنندگی عدم اطمینان در سیاستهای اقتصادی میباشد. جامعه آماری این پژوهش شامل ۱۳۶ شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی بازه زمانی ۱۳۹۱ تا ۱۴۰۰ میباشد. برای آزمون فرضیه های پژوهش از رگرسیون خطی چندگانه براساس داده های تابلویی استفاده شده است. در این پژوهش به منظور سنجش عدم اطمینان سیاستهای اقتصادی از سه معیار شامل نااطمینانی تورمی، نااطمینانی نرخ ارز و نااطمینانی حجم پول استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان میدهد که مالکیت مدیریتی بر مسئولیت پذیری اجتماعی شرکتها تاثیر مثبت و معناداری دارد. همچنین نتایج نشان میدهد در سالهایی که نااطمینانی نرخ تورم و نااطمینانی نرخ ارز افزایش مییابد، رابطه مثبت بین مالکیت مدیریتی و مسئولیت پذیری اجتماعی شرکتها تضعیف میشود؛ اما در این پژوهش شواهدی دال بر تاثیر معنادار نااطمینانی حجم نقدینگی بر رابطه بین مالکیتمدیریتی و مسئولیت پذیری اجتماعی شرکتها یافت نشد.

مالکیت مدیریتی، مسئولیت پذیری اجتماعی، عدم اطمینان در سیاستهای اقتصادی.