بررسی تنش دیرین در محدوده سد ونیار (شمال خاور تبریز)

  • سال انتشار: 1402
  • محل انتشار: چهل و دومین گردهمایی (همایش ملی) علوم زمین
  • کد COI اختصاصی: GSI42_177
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 37
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

فاطمه مصباحی

گروه علوم زمین، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز، شهر تبریز

لیلا باقراسکویی

گروه علوم زمین، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز، شهر تبریز

بهزاد زمانی قره چمنی

گروه علوم زمین، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز، شهر تبریز

چکیده

محدوده مورد مطالعه در شمال باختری ایران و در۵ کیلومتری شمال خاوری شهر تبریز واقع شده است . قدیمی ترین واحد سنگی که در منطقه مشاهده می شود مربوط به سنگهای آذرین بازالتی کرتاسه فوقانی است . سنگهای جوانتر میوسن با یک نبود چینه شناسی طولانی از کرتاسه تا نئوژن بر روی آنها قرار دارد. برای تحلیل تنش دیرین در منطقه ، شیب ، سمت شیب و سوی لغزش ۵۱ سطح گسلی واجد خش خط و نشانگرهای سوی برش واقع در ۸ ایستگاه در سنگهای بازالتی کرتاسه فوقانی انداره گیری شد. تجزیه و تحلیل نهایی براساس روش وارون سازی چند مرتبه ای و با استفاده از نرم افزارهای Tectonics FP و همینطور نرم افزار یاماجی که قابلیت تفکیک فازهای تنش را دارد،انجام گرفت . نتایج حاصل ازتحلیل تنش دیرین در محدودهسد ونیار بااستفاده ازنرم افزار Yamaji دو فازتنشی را برای منطقه نشانمی دهد.فاز(الف )،یک فازامتداد لغزبا مولفه فشاری و با مشخصاتσ۱: ۱۹۶/۰۷, σ۲: ۲۹۵/۵۲, σ۳: ۱۰۱/۳۷ و شکل میدان ۹/۰ است . فاز (ب)، یک فاز کششی با مشخصات σ۱: ۰۶۵/۶۸, σ۲: ۲۱۶/۱۶ σ۳: ۳۰۹/۰۹ و شکل میدان ۵/۰ است . بر اساس رابطه قطع شدگی خش لغزشهای مربوط به دو فاز، فاز (الف ) جوانتر از فاز (ب) می باشد. فاز کششی (ب) احتمالا مربوط به فازهای کششی نئوژن است که باعث توسعه حوضه رسوبی میوسن شده است .

کلیدواژه ها

بررسی تنش دیرین ، سد ونیار، شمال خاور تبریز، روش وارون سازی چندمرتبه ای ، فاز تنش

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.