سکینه عارفی فرد - دانشگاه لرستان، خرم آباد

رسوبات وچیاپینگین در نواحی جلفا و آباده عمدتا متشکل از تناوب نهشته های شیلی و آهکی می باشد. در برش های مطالعه شدهدر جلفا و آباده تغییرات فونایی و ریزرخسارهای بین نهشته های وچیاپینگین زیرین و بالایی کاملا مشهود بوده که ناشی از افزایش عمق حوضه و بالا آمدن سطح آب می باشد. با توجه به محتویات فونایی و نوع ریزرخساره های موجود، بخشهای زیرین وچیاپینگین دارای ویژگیهای رمپ میانی و بخشهای بالایی آن عمدتا یک محیط رمپ بیرونی را نشان می دهد. بر اساس نتایج بدست آمده قبلی از منحنی های فرونشینی برای نواحی البرز و آباده، حادثه ریفتینگ پرمین آغازی با فرونشینی شدید در پرمین میانی و بالایی همراه بودهو یک روند افزایش فرونشینی از شمال (البرز ) به طرف جنوب (آباده) را نشان می هدد . این فرآیند افزایش فرونشینی تکتونیکی ، افزایش ضخامت توالیها از شمال به سمت جنوب را نشان می دهد که در نهشته های وچیاپینگین دو ناحیه جلفا و آباده نیز قابل شناسایی است ، بطوریکه در ناحیه آباده ضخامت رسوبات وچیاپینگین در مقایسه با رسوبات همزمان خود در ناحیه جلفا ۴ برابر بیشتر است . با توجه به وضعیت ساختاری بلوک آباده-همبست و قرارگیری آن بین گسلهای نرمال وایجاد گرابن در فاصله زمانی پرمین -تریاس تاثیر تکتونیک همزمان با رسوبگذاری در این ناحیه مشهود است . افزایش ضخامت نهشته ها در ناحیه آباده بیشتر مربوط به بخشهای زیرین وچیاپینگین است و بخشهای بالایی آن که شامل واحد ۶ سازند همبست است و تقریبا معادل با طبقات جلفای بالا در ناحیه جلفا می باشد اختلاف ضخامت قابل توجهی را نشان نمی دهد. علاوه براین ، افزایش فرونشینی تکتونیکی باعث بالا آمدن بیشتر سطح آب دریا و عمیق شدگی شده که با کاهش اندازه و تنوع براکیوپودها و فراوانی استراکدهای با پوسته کوچک و سوزن اسفنج در طبقات جلفای بالایی و فراوانی فونای پلاژیک نظیر کنودونتها و آمونوئیدها در واحد ۶سازند همبست همراه بوده است .

پرمین می انی ، محیط های رسوبی ، تکتونیک ، ریزرخساره، جلفا و آباده